To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Koenzymy witaminowe i ich udział w przemianach
1. Nukleotydy nikotynoamidowe:
dinukleotyd nikotynoamidoadneninowy (NAD+)
fosforan dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego (NADP+)
Są pochodnymi niacyny (= kwas nikotynowy/amid kwasu nikotynowego = witamina B3 = witamina PP). Współdziałają z dehydrogenazami przy odwodorowaniu substratu. Dehydrogenazy współdziałające z nimi katalizują utlenianie pierwszo- i drugorzędowych alkoholi, aldehydów, α- i β-hydroksykwasów i aminokwasów. Najbardziej powszechnym sposobem ponownego utlenienia NADH+H jest przeniesienie jonów wodorowych na inny koenzym oksydoreduktaz, np. FAD.
Funkcjami NADP jest odbieranie wodorów w procesie utleniania glukozy w szlaku pentozo-fosforanowym, dostarczanie wodoru do biosyntezy kwasów tłuszczowych, dostarczanie wodoru do biosyntezy cholesterolu. Nie bierze on udziału w syntezie ATP!!! (to podobno trzeba zapamiętać :P)
2. Nukleotydy flawinowe:
Flawinomononukleotyd FMN
dinukleotyd flawinoadeninowy FAD
Są pochodnymi ryboflawiny (witamina B2). Koenzymy te w zasadzie nie są nukleotydami. W odróżnieniu od NAD+ i NADP+ sa trwale związane z białkami enzymatycznymi, odpowiadają więc definicji grup prostetycznych enzymów. (I tutaj znów pytanie - czy cząsteczka może być zarazem koenzymem i grupą prostetyczną :/ wszędzie piszą inaczej) Połączenia FMN i FAD z ich apoenzymami są nazywane flawoproteinami. Pierścień dimetyloizoalloksazyny -zawarty w FMN i FAD - jest akceptorem pary atomów wodoru
FMN- jeden z przenośników protonów i elektronów w łańcuchu oddechowym.
FAD - bezpośredni akceptor wodorów odłączanych od niektórych substratów, transport wodorów na łańcuch oddechowy.
3. Koenzym A Jest przenośnikiem grup acylowych (reszt kwasowych). W jego strukturze można wyróżnić trzy elementy składowe. Jednym z nich jest adenozynodifosforan ADP, następnym kwas pantotenowy (wit. B5) oraz cysteaminia. Ten ostatni fragment zawiera grupę -SH, które wytwarza wiązania tioestrowe z różnymi kwasami organicznymi.
4. Biotyna (witamina B7, witamina H) Jej funkcją jest wiązanie CO2, przez co przechodzi w karboksybiotynę, która jest kosubstratem, zużywanym w reakcji karboksylacji. Po odłączeniu CO2 staje się na powrót biotyną zdolną do ponownego przyłączenia CO2.
5. Pirofosforan tiaminy
Pochodna wit. B1 zwanej tiaminą. Uczestniczy w procesie oksydacyjnej dekarboksylacji alfa-ketokwasów (pirogronianiu, alfa-ketoglutaranu), utlenia ketoglutaran w cyklu Krebsa. Wiąże alfa-ketokwas poprzez jego grupę karbonylową. Umożliwia odłączenie grupy karboksylowej alfa-ketokwasu w postaci CO2, a aldehydowy produkt reakcji przekazuję na następny akceptor.
6. Fosforan pirydoksalu
(…)
…. Ma także znaczenie w mechanizmie działania hormonów - rozrywa kompleks hormon-receptor z DNA, przerywając działanie hormonu.
7. Tetrahydrofolian
Pochodna kwasu foliowego (wit. B9). Pełni funkcję przenośnika fragmentów jednowęglowych. Uczestniczy w metabolizmie aminokwasów, w biosyntezie puryn, w przenoszeniu grup metylowych (transmetylacja) oraz służy jako dawca wodorów w reakcjach redukcji niektórych substratów.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)