To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawy makroekonomii dr Katarzyna Nagel
Wykład 1
John Maynard Keynes (1883 - 1946) - twórca nauki makroekonomii. W 1936r. powstało najważniejsze dzieło Keynesa pt. „ Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza”. Podejście Keynesa określano rewolucją w ekonomii. Keynes i jego zwolennicy uważali, że główną przyczyną niskiego poziomu produkcji i wysokiego bezrobocia jest niedostateczna wielkość ogólnych wydatków. Podmioty gospodarujące tzn. konsumenci, przedsiębiorstwa i instytucje rządowe razem wzięte nie zgłaszają wystarczająco dużego popytu na dobra i usługi, by zapewnić pełne zatrudnienie siły roboczej. Keynsiści twierdzą, że fluktuacje (wahania) aktywności ekonomicznej w skali makro, odzwierciedlają fluktuacje popytu, zwłaszcza popytu na inwestycje. Uważają oni, że gospodarka ze swej natury ma charakter niestabilny i wymaga stosowania aktywnych, doraźnych posunięć, polityki gospodarczej rządu w celu wyeliminowania bezrobocia i inflacji. Treścią sugerowanych rozwiązań problemu bezrobocia jest podniesienie ogólnego poziomu wydatków na jeden z kilku sposobów: obniżenie podatków (co powoduje wzrost siły nabywczej ludności), wzrost wydatków rządowych (zwiększają popyt globalny w gospodarce), obniżenie stóp procentowych (potanienie kredytów). Keynsiści uważają, że wszelkie posunięcia polityki stymulujące popyt na inwestycje w ostatecznym rachunku doprowadzą do zwiększenia zarówno produkcji, jak i tempa wzrostu produkcyjności pracowników. Inflacja wg nich, jest również problemem popytu. Konsumenci zgłaszają większy popyt ogólny niż gospodarka jest w stanie zaspokoić, wywierając nacisk prowadzący do wzrostu cen. Rozwiązaniem jest tu redukcja globalnego popytu przez odwrócenie kierunków polityki uznawanych za środki prowadzące do zmniejszenia bezrobocia. Należy, więc podnieść podatki ograniczając tym samym wydatki rządu albo podnieść stopy procentowe, redukując kredyty, a tym samym zakupy.
Praktycznie do II wojny światowej teoria ekonomii nie zajmowała się ekonomią jako całością, interesowała się mikroekonomią. Początek XX wieku charakteryzował się bardzo daleko idącą liberalizacją gospodarki i wiarą w samoczynne mechanizmy regulujące gospodarkę. To przeświadczenie trwało do światowego kryzysu gospodarczego lat 1929 - 1933. Nastąpiła hiperinflacja. W większości krajów nastąpił spadek dochodu narodowego o 40%. Sam rynek nie był w stanie sobie sam z tym prowadzić. Konieczna była interwencja państwa. Keyens to twórca interwencjonizmu państwowego. Okazało się, że wiara w samoczynne mechanizmy przywracające równowagę w gospodarce jest zbyt daleko idąca. Również zakończenie kryzysu nie napawało optymizmem. Tendencje ożywienia gospodarczego były bardzo słabe i nie przekształciły się w wyraźny trend poprawy koniunktury. Produkcja utrzymywała się na niskim poziomie, zatrudnienie wzrastało bardzo powoli mimo niskiego poziomu płacy roboczej, istniejące i niewykorzystane moce produkcyjne hamowały tendencję do podejmowania nowych inwestycji. W wyraźnej zapaści była również wtedy ekonomia nie potrafiąca wyzwolić się z więzów tradycji, doktryny liberalizmu gospodarczego i fikcji modelu doskonałej konkurencji.
(…)
… - powtarza poglądy mistrza.
Aktualnie wyznawcy unowocześnionej teorii Keynesa nazywa się neokeynesistami.
Są wyznawcy Keynesizmu, którzy część teorii wkomponowali w rytm ekonomii klasycznej oraz są też tacy, którzy zmodyfikowali teorię pozostawiając podstawę.
Z poglądami Keynesa współcześnie rywalizują neoliberałowie.
Liberałem w gospodarce jest ten, który uznaje, że tylko wolny rynek może zabezpieczyć…
… w gospodarce nie możliwe do wytłumaczenia - stagflacja. Stagflacja oznacza w gospodarce takie zjawisko, gdzie jednocześnie występuje wysoka inflacja i wysokie bezrobocie. U Keynesa te zjawiska były wymienne, nie jednoczesne: wzrost jednego powodował spadek drugiego. Teoria równowagi gospodarczej Keynesa
popyt 450 globalny bezrobocie inflacja C + I + G
E
0 Y dochód Podstawowe założenia teorii Keynesa:
W analizie ekonomicznej Keynes preferował podejście makroekonomiczne zamiast skupiania uwagi na elementarnych podmiotach gospodarowania.
Keynes wprowadził pojęcie tzw. bezrobocia przymusowego, wynikającego z niedostatku popytu globalnego w gospodarce.
Keynes preferował w ekonomii analizę przyczynowo - skutkową.
Za ważniejsze w analizie ekonomicznej uważał przyjmowanie krótkich okresów.
Popyt a nie podaż…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)