Wykład - jednostki i układy miar

Nasza ocena:

3
Pobrań: 14
Wyświetleń: 609
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - jednostki i układy miar - strona 1 Wykład - jednostki i układy miar - strona 2 Wykład - jednostki i układy miar - strona 3

Fragment notatki:

Miernictwo Elektroniczne
Wykład 3. - 09.03.2006
1. Jednostki i układy miar oraz wzorce.

Interpretacja wyniku pomiaru.
o
Pomiar polega na przyporządkowaniu wartości liczbowych spostrzeganym
właściwościom badanych obiektów.
o
Liczba
przyporządkowana
interpretowana
jako
mierzonej
stosunek
własności
wartości
tej
obiektu
właściwości
może
do
być
wartości
jednostkowej.
o
Jednostki naturalne i ich wzorce:
1. czas (doba, miesiąc),
2. długość (cal, stopa),
3. objętość (garść, garniec),
4. powierzchnia (morga – obszar zaorany parą wołów w ciągu dnia).
Są mało dokładne i niezbyt obiektywne.
o
Próby obiektywizacji jednostek.
1. średnie łokieć i stopa (np. pierwszych 6 osób wychodzących z kościoła;
1575 rok),
2. miara dziesiętna z wyznaczonych wymiarów Ziemi (1670 rok).
2. Układy miar.
Układ jednostek miar to uporządkowany zbiór jednostek utworzony na podstawie umownie
przyjętych wielkości podstawowych i przypisanych im jednostek miar oraz ustalonych równań
definicyjnych służących do zdefiniowania jednostek pochodnych.
Wielkości podstawowe – wybrane, niedefiniowalne, wzajemnie niezależne wielkości
fizyczne.
Wielkości pochodne – wszystkie inne wielkości zdefiniowane za pomocą wielkości
podstawowych.
Wzór definicyjny:
Q = kAαBβCγ
gdzie: Q – wielkość pochodna,
A,B,C – wielkości podstawowe,
k – stały współczynnik liczbowy,
α, β, γ – współczynniki wymierne.

Metryczny system miar (Paryż, 1795 rok):
o
metr – dziesięciomilionowa część ćwiartki południka przechodzącego przez
Paryż,
o
gram – masa 1 cm3 wody w temp. 4°C,
o
sekunda – 1/86400 średniej doby słonecznej,
o
pozostałe jednostki – pochodne trzech jednostek podstawowych,
o
wielokrotności i podwielokrotności dziesiętne (np. centy-, kilo- …).

Międzynarodowe Biuro Miar i Wag w Sevres pod Paryżem (1872 rok).

Układ Gaussa (CGS, 1-sza połowa XIX w.):
o
pierwotnie
dowolne
jednostki
wielkości
elektrycznych
elektrycznych
magnetycznych,
o
wykorzystanie praw mechanicznego oddziaływania wielkości elektrycznych i
magnetycznych.

Powiązanie wielkości elektrycznych i magnetycznych (oraz ich układów) przez
równania Maxwella – jednostki czterech wielkości jako podstawa (metr, kilogram,
sekunda, amper).

„Międzynarodowy” układ SI (7 jednostek podstawowych i 2 pochodne): metr,
kilogram, sekunda, amper, kalwin, kandela, mol, (radian, steradian).
3. Stałe fizyczne.

Jednostki podstawowe i pochodne definiowane są obecnie na podstawie zjawisk
naturalnych i uwzględniają pewne stałe współczynniki zwane stałymi fizycznymi.

Jak najdokładniejsze określenie wartości stałych fizycznych jest jednym z zadań
metrologii.

Ograniczona dokładność wyznaczenia tych stałych wpływa na dokładność jednostki i
pomiarów ogólnie.

Określenie prędkości światła w próżni na dokładnie 299 792 458 m/s (1983 rok)
wpłynęło na zmianę definicji niektórych jednostek.
4. Wzorce.

Wzorzec jednostki miary to narzędzie pomiarowe przeznaczone do:
o
zrealizowania,
o
odtwarzania,
o ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz