Wykład - Hymn 99

Hymn 99 | Do Wisznu i Indry
Nad wszelką miarę wyrosłeś swym ciałem, Nikt twej wielkości nie może dosięgnąć, Znamy dwie twoje nad ziemią przestrzenie, Ty zaś znasz, Wisznu, i przestrzeń najwyższą!
Nikt niezrodzony jeszcze, czy zrodzony, Krańca wielkości twojej nie dosięgnie, Rozpiąłeś niebo olbrzymie, wyniosłe, Ziemi wierzchołek umocniłeś wschodni!
"Stańcie się żyzne i w krowy bogate,
W trawy obfite dla ludzi mą łaską" - Tak rozsunąłeś te obydwa światy,
Kołkami wokół ziemię umocniłeś!
Świat na ofiarę stworzyliście wielki,
Rodząc jutrzenkę i słońce, i ogień,
I nawet czary Dąsów byczowargich
W walkach burzliwych zgnietliście, mężowie!
Wyście dziewięćdziesiąt i dziesięć warowni
Mitro, Waruno, zburzyli Sambary,
I bez oporu zgnietliście zarazem
Tysiąc sto mężów demona Warczina!
Ta pieśń chwalebna, wzniosła, was potężnych Wzmacnia mocarzy, szerokokroczących, Pieśń tę przynoszę, Wisznu, przy ofierze, Żywność niech wzrasta w naszych domach, Indro!
Cześć wołam, Wisznu, swoimi ustami,
Z mojej ofiary ciesz się, Śipiwiszto,
Te pieśni ciebie niechaj piękne wzmocnią,
Wy zaś nas miejcie zawsze w swej opiece!
... zobacz całą notatkę