To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Orbita sztucznego satelity Ziemi
Orbita sztucznego satelity Ziemi jest elipsą (w szczególnym przypadku okręgiem) i leży w płaszczyźnie przechodzącej przez środek ciężkości Ziemi, który znajduje się w jednym z ognisk tej elipsy (lub w środku okręgu) - I prawo Keplera
Orbita geosynchroniczna
Satelitę, którego okres obiegu wokół Ziemi (okres orbitalny) jest równy okresowi obrotu Ziemi wokół własnej osi (TS = TZ), nazywamy satelitą geosynchronicznym.
Jeżeli dodatkowo założymy, że porusza się on po orbicie kołowej, to promień tej orbity wynosi:
gdzie μ jest stałą przyciągania Ziemi.
Orbita geostacjonarna
Jeśli ponadto kołowa orbita geosynchroniczna leży w płaszczyźnie równika i satelita porusza się po niej zgodnie z kierunkiem obrotu Ziemi, to takiego satelitę nazywamy geostacjonarnym. Taki satelita jest pozornie nieruchomy dla obserwatora znajdującego się w dowolnym punkcie na powierzchni Ziemi, co gwarantuje możliwość ciągłego obsługiwania wybranego rejonu globu (nie ma konieczności śledzenia satelity). Współczesne satelity radiodyfuzyjne są satelitami geostacjonarnymi.
Promień orbity a wysokość orbity
Promień orbity mierzymy od środka Ziemi, np. dla orbity geostacjonarnej wynosi:
RS = 42 164 km
Wysokość orbity mierzymy od powierzchni Ziemi, dla orbity geostacjonarnej wynosi:
H = RS - a = 42 164 - 6 378 = 35 786 km
gdzie a = 6 378 km jest równikowym promieniem Ziemi. Punkt podsatelitarny (P)
Jest to punkt przecięcia powierzchni Ziemi przez prostą łączącą satelitę ze środkiem Ziemi. W przypadku satelity geostacjonarnego, punkt podsatelitarny znajduje się zawsze na równiku, a jego długość geograficzna (λP) określa jednoznacznie położenie satelity na orbicie. P ma współrzędne geograficzne (λP,0). Geometria układu Ziemia - satelita
P - punkt podsatelitarny
S - punkt wycelowania anteny (punkt przecięcia się osi wiązki nadawczej z powierzchnią Ziemi)
R - punkt odbioru
T - nadajnik
Obliczanie odległości dwóch punktów na powierzchni Ziemi
(…)
…). Odległość punktów A i B, mierzona po powierzchni kuli, jest długością ortodromy d (czyli łuku AB) i wyraża się wzorem:
przy czym
Obliczanie azymutu
Azymut to kąt pomiędzy płaszczyzną miejscowego południka a płaszczyzną przechodzącą przez zenit i zawierającą wybrany kierunek, innymi słowy jest to kąt pomiędzy kierunkiem północnym a wybranym kierunkiem. Na rysunku azymut B mierzony w A (względem A) wynosi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)