Wykład - Dyplomacja polska w latach 1935-38

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 700
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - Dyplomacja polska w latach 1935-38 - strona 1 Wykład - Dyplomacja polska w latach 1935-38 - strona 2 Wykład - Dyplomacja polska w latach 1935-38 - strona 3

Fragment notatki:

Dyplomacja polska w latach 1935-1938
12.05.1935r. zmarł Józef Piłsudzki. W obozie sanacji rozpoczęła się rywalizacja o kontrolę nad polityką zagraniczną. Uczestniczyły w nim trzy ośrodki:
Minister spraw zagranicznych Józef Beck utrzymał się na stanowisku. Dążył do utrzymania polityki balansowania i poprawnych stosunków z Niemcami, sojusz z Francją traktował jako asekurujący obie strony na wypadek wojny, ale nie jako ograniczenie swobody polityki zagranicznej Polski
Generał Edward Rydz-Śmigły pełniący funkcję Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych prezentował postawę otwarcie antyniemiecką i opowiadał się za jak najściślejszą współpracą z Francją. Planował szeroko zarojoną modernizację techniczną sił zbrojnych do czego niezbędne były pożyczki zagranicznej (w praktyce francuskie). Jego doradcą w sprawach zagranicznych był August Zaleski.
Prezydent Ignacy Mościcki początkowo (pomimo szerokich uprawnień przyznanych mu przez konstytucję kwietniową) nie ingerował w politykę zagraniczną. Z czasem jednak popierany przez niego wicepremier ds. gospodarczych Eugeniusz Kwiatkowski odgrywał pewną rolę w zakresie polityki zagranicznej poprzez politykę szerszej ingerencji państwa w gospodarkę (w tym przede wszystkim handel zagraniczny i obrót walutowy).
Okres 1935-1938 można podzielić na trzy etapy:
W pierwszej pokrywającej się generalnie z okresem rządu premiera Mariana Kościałkowskiego Beck kontynuował linię polityki Piłsudzkiego z ostatniego okresu jego życia. Jednocześnie minister zrewidował swoje stanowisko wobec Ligi Narodów jako gwaranta systemu bezpieczeństwa zbiorowego. Widział w niej instrument polityki brytyjskiej, zatem starał się jak najczęściej przebywać w Genewie, bo zapewniało to kontakt z Brytyjczykami. W tym czasie Rydz-Śmigły próbował stworzyć alternatywny program polityki zagranicznej o orientacji mocno profrancuskiej.
W drugim etapie Beck i Śmigły działali jak uzupełniający się duet o rozgraniczonych kompetencjach. Doszedł im konkurent w postaci Kwiatkowskiego. MSZ często realizował zadania zlecone przez resorty skarbu, przemysłu i komunikacji.
W trzecim etapie zbiegającym się z groźnymi napięciami w Europie, Beck wykorzystywał ta aurę do aktywizacji polityki państwa prowadząc działania wykraczające poza przedziały strategicznych założeń obrony status quo.
Metody dyplomacji Polskiej w okresie 1935-38:
Wzrost roli attache militarnych, wysłanników resortów gospodarczych (m.in. kwestia zabiegów o pożyczki) oraz korespondentów prasowych, którzy uzyskali pewien oficjalny status, a czasami pełnili funkcje quasi-dyplomatów (szczególnie dotyczyło to korespondentów Polskiej Agencji Telegraficznej)
Zmiana pokoleniowa w służbie zagranicznej- nowi ludzie nie mieli za sobą karier w służbie publicznej, posiadali słabsze kontakty osobiste i byli bardziej zależni od Becka


(…)

… gospodarczą. Jej instrumentem stała się polityka monetarna (dewaluacja własnej waluty dla poprawy warunków eksportu czy zakaz wywozu waluty) oraz polityka handlowa broniąca rynku metodą koncesjonowanego importu. Polska dość długo prowadziła względnie liberalną politykę gospodarczą. W okresie od marca do października 1935 roku Polska toczyła wojnę celną z Niemcami i Wolnym Miastem Gdańskiem na tle…
… funkcjonowania w Pradze Środkowoeuropejskiego Biura Międzynarodówki Komunistycznej. ZSRR rozważał wówczas być może wojnę prewencyjną z III Rzeszą z udziałem lub przynajmniej poparciem Wielkiej Brytanii i Francji. Polska nie chciała się zgodzić na przemarsz wojsk sowieckich przez własne terytorium obawiając się utraty suwerenności. W czasie konsultacji w Londynie (28-29.04.1938) Brytyjczycy i Francuzi…
… zamierzano wspomóc sojusznika. W czasie kryzysu czechosłowackiego celami polityki polskiej było przyłączenie Zaolzia oraz odcięcie ZSRR od wpływu na bieg wydarzeń w Europie (co było też po myśli mocarstw zachodnich).Porzucono pomysły aneksji Słowacji wobec niechęci separatystów słowackich, wobec tego próbowano namówić Węgry do aneksji Słowacji (początkowo bez rezultatu). Francja starała się nakłonić Polskę…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz