Dokumentowanie wyników oględzin
Obowiązkową formą dokumentowania przebiegu oraz wyników oględzin jest protokół (art.143 par.1 pkt 3 kpk). Jest on podstawowym sposobem zabezpieczenia formalnego dowodów uzyskanych w toku oględzin. Musi on być sporządzony bezpośrednio w trakcie trwania oględzin, w tym samym czasie, miejscu i w obecności wszystkich jej uczestników. Zasadnicza treść protokołu powinna obejmować wyczerpujący opis istotnych dla wyjaśnienia sprawy ustaleń oraz wszelkich działań podejmowanych przez uczestników oględzin, w sposób syntetyczny, zwięzły i rzeczowy. Protokół oględzin może być uzupełniony o dokumentację techniczną w postaci dokumentacji fotograficznej i szkicu (ogólnego, szczegółowego lub specjalnego). W niektórych przypadkach najpoważniejszych przestępstw stosuje się również do rejestracji przebiegu i wyników oględzin zapis wideo. Powyższe metody i środki umożliwiają obiektywne zarejestrowanie zastanej informacji, a także pozwalają na utrwalenie optimum informacji o przedmiocie oględzin.
Wykorzystanie wyników oględzin w postępowaniu przygotowawczym
Dokonane w trakcie oględzin ustalenia i ujawnione ślady muszą zostać jak najszybciej prawidłowo zinterpretowane i stać się podstawą do zweryfikowania dotychczasowych wersji zdarzenia. Podstawowa taka analiza zebranego materiału dowodowego powinna być przeprowadzona jeszcze w trakcie oględzin przez jej uczestników. Dopiero połączenie ich indywidualnej wiedzy o zdarzeniu pozwala na pełne wykorzystanie wyników dokonanych czynności i wskazanie kierunków dalszych czynności dowodowych i wykrywczych. Powyższa analiza jest również podstawą do budowy planu dochodzenia, w którym określa się kolejność dalszych czynności dochodzeniowo śledczych oraz ich cele dowodowe, które można osiągnąć m.in. w drodze badań kryminalistycznych zabezpieczonych śladów.
Szczególne postacie oględzin
Zmiany cywilizacyjne, w tym stały rozwój techniczny i technologiczny, wiąże się z coraz większymi zmianami także w strukturze urbanistycznej skupisk ludzkich i stałym wzrostem gęstości zaludnienia. Powstają nowe aglomeracje miejskie z wieloma zakładami przemysłowymi oraz rozwiniętą siecią lokali użyteczności publicznej i infrastrukturą komunikacyjną. Wszystkie te elementy rozwoju zwiększają także prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa ludzi i powstania różnorodnych sytuacji kryzysowych np. katastrof, awarii, pożarów i aktów o charakterze terrorystycznym. Powyższe zagrożenia stwarzają m.in. konieczność do utrzymania w stałym pogotowiu szeregu służb ratowniczych, przeciwpożarowych i porządkowych powołanych m.in. dla utrzymania bezpieczeństwa wewnętrznego. W wielu aglomeracjach funkcjonują obecnie lokalne centra sytuacji kryzysowych, które są władne do natychmiastowego podejmowania decyzji o przystąpieniu do akcji ratowniczych przez te służby w związku z zaistniałą sytuacją zagrażającą życiu i zdrowiu mieszkańców lub wystąpienia dużych strat w mieniu. W ciągu ostatnich lat, na różnych poziomach władzy i samorządów terytorialnych powstało szereg planów, procedur i algorytmów postępowania w sytuacjach kryzysowych, które gwarantują natychmiastowe przystąpienie do działania w celu zażegnania występujących zagrożeń lub ratowania życia i zdrowia ludzkiego, a także mienia o wielkiej wartości w przypadku zaistnienia wydarzeń naruszających te dobra. Odpowiednie instytucje są także zobowiązane do przeprowadzenia czynności wyjaśniających okoliczności zaistnienia takich zdarzeń i przywrócenia porządku prawnego wobec osób winnych ich powstania.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)