To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Decentralizacja w państwie demokratycznym.
Decentralizacja jest to istnienie większej liczby ośrodków kierujących. Istnienie lokalnych ośrodków władzy, mających moc prawotwórczą.
Stopień decentralizacji jest inny w państwach unitarnych, inny w regionalnych a jeszcze inny w federalnych.
PAŃSTWO UNITARNE.
Demokratyczne państwo unitarne posiada dwie struktury władzy. Silną władzę centralną i samorząd terytorialny. Samorząd może być jedno szczeblowy, dwu szczeblowy, i trzy szczeblowy.
Samorząd jednoszczeblowy.
Ustawa o samorządzie terytorialnym weszła w życie w Polsce 8 marca 1990 roku. Ustanawiała ona jednoszczeblowy samorząd terytorialny z GMINĄ jako najmniejszą i podstawową komórka władzy. Ustawa również określała katalog uprawnień gminy. I tak do jej zadań należało miedzy innymi zarządzanie drogami, mostami i placami gminnymi, zapewnienie wszystkim mieszkańcom dostępu do mediów, kontrola targowisk, kierowanie edukacją na niskim szczeblu. Władze lokalne były wybierane w wyborach gminnych i tworzyły RADĘ GMINY. Organem wykonawczym był zarząd gminy, który również pochodził z wyborów. Ustawa powoływała również do życia sejmik wojewódzki, w skład którego wchodzili przedstawiciele rady gminy, i który reprezentował interes mieszkańców wobec wojewody. Rozwiązanie te były jednak doraźne.
Samorząd dwuszczeblowy.
Przykładem funkcjonowania samorządu dwuszczeblowego jest Szwecja. Odpowiednie regulacje prawne pojawiły się tam już w roku 1862. W powszechnych wyborach wybierano rady gminne jak również rady prowincji. Gmina nie podlega jednak regionowi, oba szczeble władzy samorządowej funkcjonują oddzielnie i realizują swoje ściśle określone zadania. Przy czym kładzie się nacisk, na to by maksymalnie dużo spraw było rozwiązywanych na szczeblu gminy. Samorząd trzyszczeblowy.
Samorząd trzyszczeblowy został wprowadzony w Polsce w roku 1998. Gmina pozostała podstawową komórką władzy samorządowej, która miała dbać o interesy swoich mieszkańców. Otrzymała prawo samo finansowania, co znacznie ułatwiło jej działanie i zwiększyło możliwości. Sprawami przekraczającymi możliwości gmin, na przykład utrzymywanie szkół średnich zajął się powiat, stanowiący drugi szczebel samorządowy. Funkcje wykonawcze w powiecie wykonuje starosta powiatowy. Trzecim szczeblem samorządu są władze wojewódzkie z wojewoda na czele. Wojewoda jest organem samorządowym reprezentującym władzę centralną (rząd) w terenie. Jego rola polega miedzy innymi na dbanie o ogólny rozwój regionu.
PAŃSTWO REGIONALNE.
(…)
… wyłączną kompetencję rządu federalnego).
Ustawodawstwo konkurencyjne/równoległe (są sprawy o których może decydować kraj związkowy lub rząd federalny).
Ustawodawstwo ramowe (rząd wydaje ogólne regulacje prawne, a kraje związkowe dostosowują je do swoich potrzeb poprzez szczegółowe ustawodawstwo).
Ustawodawstwo związane z realizacją zadań wspólnych federacji i kraju związkowego (np. jakieś gigantyczne…
… statut trafia do Kortezów Generalnych gdzie jest rozpatrywany jako ustawa. Po przebyciu drogi legislacyjnej, staje się on USTAWĄ ORGANICZNĄ. Różni się ona od zwykłej ustawy tym, że jest ona rozwinięciem postanowień konstytucji i dotyczy zasad funkcjonowania ustroju. W hierarchii ważności jest ważniejsza od zwykłych ustaw. Aby ją przyjąć potrzeba większości bezwzględnej. Ostatnim etapem jest promulgata monarchy. W Hiszpanii obecnie jest 17 wspólnot autonomicznych, w tym dwie wyspiarskie Baleary i Wyspy Kanaryjskie. Podstawą funkcjonowania regionów autonomicznych jest zarówno konstytucja Hiszpanii jak i statut autonomii. Określa on kształt lokalnych władz, w każdym regionie jest on nieco inny i ma zróżnicowane kompetencje. W każdym regionie autonomicznym swoje przedstawicielstwa mają władze centralne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)