To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Czynniki określające poziomy płacowe dla stanowisk pracy:
1. Zewnętrzna wartość pracy (stosunki rynkowe za pracę, które są uzależnione od czynników ekonomicznych na zewnętrznych rynkach pracy) - a) popyt; b) podaż; c) ekonomia wysokich płac (teoria płacy wydajnej) - firmy płacą więcej, niż wynoszą stawki rynkowe, gdyż wychodzą z założenia, że wyższe poziomy płac przyczynią się do wzrostu produktywności poprzez wzrost motywacji do osiągania lepszych wyników, przyciągnięcie lepszych kandydatów, obniżenie fluktuacji kadr i wyrobienie przekonania, że pracownicy są traktowani uczciwie); d) teoria mocodawcy i agenta - w większości firm istnieje podział na właścicieli (mocodawcy) i agentów (menedżerowie). Mocodawcy nie zawsze mają kontrolę nad menedżerami. Agenci mogą działać wbrew życzeniom mocodawcy i wiąże się to z tzw. kosztami agenta, czyli jest to różnica między dochodami możliwymi do osiągnięcia, gdyby mocodawcy zarządzali firmą, a dochodami uzyskanymi pod rządami agenta. Aby zmniejszyć koszty agenta, mocodawcy rozwijają sposoby manifestowania i kontrolowania agentów;
2. Wewnętrzna wartość pracy - regulowana, ustalana dzięki formalnym i nieformalnym procesom wartościowania stanowisk pracy;
3. Wartość osoby - wartość pracownika dla organizacji ustalana na podstawie formalnych i nieformalnych ocen oraz procesów zarządzania przez efekty;
4. Wkład jednostki bądź zespołu - wynagradzane są w zależności od osiąganych efektów, umiejętności, kompetencji;
5. Zbiorowe rokowania płacowe - negocjacje płacowe ze związkami zawodowymi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)