To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Aktywność dyplomacji polskiej w latach 1932 - 1935
Józef Beck na czele Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Józef Beck:
Syn działacza robotniczego i wiceministra spraw wewnętrznych
nominowany gdy miał 38 lat
wcześniej dwa lata był wiceministrem w MSZ
jeszcze wcześniej przez 4 lata był szefem kancelarii Piłsudskiego
Wiceministrem mianowany został były poseł z Bukaresztu - Jan hr. Szembek
Sytuacja na arenie międzynarodowej w 1932 roku:
Ogólnie wszystko przedstawiało się całkiem korzystnie
„Linia Rapallo” słabła
W 1932 roku zawarto pakt o nieagresji z ZSRR, co zwiększyło swobodę Warszawy w wyborze taktyki w polityce zagranicznej
Polsko - francuski sojusz osłabł (Francja zawarła z Sowietami pakt o nieagresji)
Priorytety polskiej polityki zagranicznej
Nominacja Becka nie zmieniła zasadniczych kierunków polskiej polityki zagranicznej.
Za sznurki ciągle pociągał Piłsudski
Podstawowe cele:
zachowanie pokoju i status quo
utrzymanie granic zgodnych z traktatem wersalskim i traktatem ryskim
konieczność balansowania między rewizjonistycznymi zapędami Niemiec i ZSRR
Utrzymanie sojuszu z Rumunią
Budowa jakiejś wspólnej platformy bezpieczeństwa opartej na średnich i małych krajach regionu (w następstwie negatywnych doświadczeń z przeszłości) miała znaczenie uboczne
Ligę Narodów postrzegano jako narzędzie kolonialnej polityki Wielkiej Brytanii
Zadania dla Polski w 3 perspektywach:
Długoterminowa:
Europie grozi nowa wojna sprowokowana rewizjonizmem niemieckim
Średnioterminowa:
W jaki sposób odsunąć to niebezpieczeństwo w czasie? W jaki sposób ZSRR chciałoby wykorzystać taki konflikt (napaść na Polskę)
Bieżącej:
Cała reszta pracy
Starano się rozszerzyć możliwości gospodarcze państwa (nowe rynki zbytu)
Dążono do utrwalenia w świadomości społeczności międzynarodowej faktu istnienia kosmitów państwa polskiego
Podsumowując:
Polska racja stanu wymagała od dyplomacji polskiej realizacji dwóch głównych zadań: wszechstronnej normalizacji stosunków z wszystkimi państwami, a zwłaszcza z sąsiadującymi mocarstwami oraz powstrzymywanie takich działań na arenie międzynarodowej, które godziłyby w nasz interes.
Korzyści wynikające z sojuszu z Francją straciły na znaczeniu, należało więc za wszelką cenę dążyć do poprawnych stosunków z ZSRR i Niemcami.
Polityka Becka wobec Niemiec
Na początku 1933 roku kanclerzem Niemiec zostaje Adolf Hitler, a NSDAP formuuje rząd.
(…)
… oraz powstrzymywanie takich działań na arenie międzynarodowej, które godziłyby w nasz interes.
Korzyści wynikające z sojuszu z Francją straciły na znaczeniu, należało więc za wszelką cenę dążyć do poprawnych stosunków z ZSRR i Niemcami.
Polityka Becka wobec Niemiec
Na początku 1933 roku kanclerzem Niemiec zostaje Adolf Hitler, a NSDAP formuuje rząd.
12 Lutego Hitler udziela wywiadu brytyjskiej „Sunday Express…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)