Afrochrześcijańskie religie Ameryki W Ameryce z połączenia chrześcijaństwa, religii indiańskich i wierzeń afrykańskich, przywiezionych wraz z niewolnikami, powstały nowe ruchy religijne (Afrochrześcijańskie Religie Ameryki). Wyrastają z podziałów społecznych (niewolnicy-panowie; Czarni-Biali), stąd silnie akcentowany jest w nich pierwiastek ekstatyczny, mający podkreślić odrębność religijną. Stały się tajne, ponieważ zabraniano publicznych praktyk religijnych. Przejęły katolicką liturgię (ołtarz, świecę, krzyż, obrazki świętych będące bardziej wcieleniami duchów przodków), ale Boga utożsamiły z afrykańskimi Istotami Najwyższymi. Istotną rolę pełnią bębny, mające wprowadzić w trans.
Przykłady ruchów:
- bedwardyzm (Jamajka), powstał w ramach Kościoła metodystów- Bedward ogłosił siebie Chrystusem, a po jego ponownym przyjściu miał zapanować pokój i ład, poprzedzony kataklizmami i zagładą świata.
- wudu na obszarze Haiti i Dominikany, pochodzące z wierzeń ludów Dahomeju oraz francuskiego katolicyzmu przywiezionego przez kolonizatorów. Opiera się na kultach rodzinnych, bez duchowego zwierzchnictwa. Akcentuje się przede wszystkim taniec przy akompaniamencie świętych bębnów, a także wcielenia duchów (loa). Loa jest podstawową kategorią sacrum (bóstwa afrykańskie pod przykrywką świętych), ale pojedyncze duchy są zbyt słabe, dlatego wzajemnie na siebie oddziałują, są obecne w przyrodzie, tworzą strukturę czasu i przestrzeni, wpływają na los ludzi. Trzeba je karmić i wiedzieć, co jedzą, żeby się nie zdenerwowały. Największym kultem darzy się „Tęczowego Węża Fonów”, dawca mocy i siły. Bardzo ważny jest taniec transowy, podczas którego następuje opętanie przez loa, który nierozerwalnie łączy się z człowiekiem i nie chce wyjść nawet po śmierci. Duchy schodzą po słupie w środku sanktuarium i podczas nabożeństwa są im składane ofiary właśnie wokół tego słupa. - szango (Trynidad, Brazylia, Santa Lucia)- protestancko- afrykański ruch z elementami hinduistycznymi i pakistańskimi. Naczelnym bóstwem jest Szango (identyfikowany z Janem Chrzcicielem), jemu składa się ofiary w trakcie nabożeństwa prowadzącego do zbiorowego opętania.
- santeria (Kuba)- katolicyzm + wierzenia afrykańskiego ludu Joruba. Najwyższą istotą jest Olofin (jako deus otiosus, mający wiele aspektów i nie wymawia się jego imienia bezpośrednio), a przodkami, bóstwami są Orisza, którzy wcielili się w świętych (santos, których jest około 30), będących dyspozytorami darów przekazanych przez Olofina. Materialna siła santos skupia się w kamieniach, dlatego należy je karmić. Bóstwa wybierają sobie ludzi i wkraczają w nich podczas stanów transowych i przemawiają przez nich. - candomble, makumba, umbanda (miejska religia slumsów)- Brazylia, relacje między poszczególnymi ruchami są dość skomplikowane (istnieją różne odmiany candomble, z których powstała makumba, z tej z kolei, ale nie bezpośrednio- przesycona destrukcyjnymi czarami miejska umbanda). Obecne są w nich: spirytyzm, często połączony z osiąganiem stanów posesyjnych; elementy indiańskie (mityczni przodkowie jako Indianie w pióropuszach). Na umbandyzm ma wpływ religia jorubów- Oloruna (boga nieba, który nie opętuje) i orisza (pośrednicy działający w świecie). Nabożeństwa zaczyna się złożeniem ofiary dla trickstera, by nie przeszkodził w uroczystościach, wzywa się orisza, tańczy do rytmu bębnów. Opętany nie prorokuje, a jedynie tańczy. Orisza mają zwiększyć jego moc życiową, a nie przepowiedzieć przyszłość. W umbandyzmie chodzi o likwidację cierpień już tu, na ziemi i miłość.
(…)
…, czyli związania Murzynów Ameryki i Afryki. Powstał z połączenia baptyzmu, metodyzmu i myalizmu (panafrykański ruch religijno- rewolucyjnego przeciw Białym). Narodził się wraz z koronacją Hajle Selassje na cesarza Etiopii (1930r.). Ideologię stworzyło UNIA, czyli Stowarzyszenie Światowego Doskonalenia Czarnych, dążąca do wyzwolenia duchowego i fizycznego. Głosiło ono hasło „powrotu do Etiopii”, będącej prawdziwym niebem. Wygnano z niej Murzynów (utożsamiających się z Izraelitami), którzy muszą odkupić swoje grzechy, by mogli tam powrócić (odkupienie= rzeczywisty powrót do Etiopii). Hajle Selassje jest żyjącym bogiem (podczas wizyty na Jamajce witano go palmami i okrzykami „Hosanna”). Jamajka stanowi piekło na ziemi, a Biali są wrogami Czarnych. Nabożeństwa opierają się na muzyce o rytmie reggae, ekstazie wywołanej marihuaną („Jerozolimski Chleb” lub „ziele Salomona”), śpiewach i wspólnym czytaniu Biblii. Palenie ganji to sakrament jednoczący wyznawców. Nie ma opętania przez duchy, ale za to obecne jest zstąpienie Ducha Świętego. Rastafarianie noszą ubrania w barwach etiopskich (czerwonej, żółtej i zielonej), starają się nie pić alkoholu, kawy, nie jeść mięsa (zwł. solonej wieprzowiny). Dready pochodzą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)