Nowe ruchy religijne ( na podstawie artykułu Władysława Kowalaka ”NRR w świecie”)
Jak dochodzi do powstania NRR?
Społeczności tradycyjne charakteryzują się dużym stopniem koherencji. Oznacza to, że w wielu aspektach nie toleruje się w nich indywidualizmu a poszczególne elementy składające się na życie społeczne (polityka, prawo, sztuka, język, religia) są ze sobą ściśle powiązane. Dlatego też euroamerykańska ekspansji na terytorium zamieszkałe przez taką grupą pozostawiała swój ślad w każdej z ww. sfer. To międzykulturowe spotkanie wywoływało u miejscowej ludności wstrząs duchowy, niezadowolenie, niepokój, a czasem poczucie niższości. Zarówno powrót do dawnych wierzeń jak i całkowita asymilacja religii nieprzyjaznych przybyszów nie były możliwe. Dlatego też zaczęły powstawać nowe ruchy oparte na synkretyzmie. Tradycyjne wierzenia dostosowywano do obecnej sytuacji i aktualnych potrzeb. Święci katoliccy zaczęli więc występować obok duchów przodków, a sakramenty traktowano jak magiczne rytuały. Nowe religie miały trzy wymiary: normatywny, społeczny, religijno(mitologiczno) - obrzędowy (magiczny).
Trzeba podkreślić, że na formę nowych nurtów ogromny wpływ miało nieodpowiedzialne postępowanie białych osadników, którzy w sposób brutalny starali się przeprowadzić inkulturację na eksplorowanych terenach i często okazywali pogardę ludności tubylczej. Nie dziwi więc fakt, że ruchy te mają wydźwięk antyeuropejski. Szczytowy rozwój nowych ruchów religijnych przypada na koniec XIX i początek XX wieku, czyli na epokę kolonizacji. Mimo iż powstawały w różnych miejscach mają wiele cech wspólnych. Oprócz wspomnianego synkretyzmu warto wymienić: ukierunkowanie na aktualne problemy, brak wiary w opatrzność bożą i przymierze zawarte między Bogiem i ludźmi, poczucie misji, dążenie do odnowy duchowej, względną dowolność interpretacji. Za swój cel wyznawcy tych religii uznają najczęściej osiągnięcie szczęścia i uczynienie świata lepszym. Homo africanus, homo religiosus
Na kontynencie afrykańskim religia odgrywa dominującą rolę. Poszczególne plemiona mają własne systemy wierzeń i obrzędów. Religia jest jednak traktowana w sposób praktyczny, jako „narzędzie” do interpretacji i kreowania rzeczywistości. Ruchy religijne są więc jednocześnie liczne, dynamiczne i rozdrobnione. Obecnie często przekształcają się w tzw. Kościoły niezależne. Najwięcej jest ich na pd.-wschodzie, na terenie zdominowanym przez misje kościołów protestanckich. Prawie w ogóle nie występują zaś w krajach islamskich.
Zasadniczo można dokonać podziału na religie chrześcijańskie i niechrześcijańskie. Te pierwsze to wg definicji Ekumenicznej Rady Kościołów z 1962 roku te, które „uznają Pana naszego Jezusa Chrystusa jako Boga i Zbawiciela zgodnie z Pismem św.”.
(…)
… podarowali Indianom: ospę, odrę, febrę, dur brzuszny, malarię, tyfus i syfilis. Do ich osiągnięć należy także wystraszenie zwierzyny łownej, co zmuszało Indian do permanentnej zmiany swoich siedzib.
Indianie zaczęli poszukiwać pociechy w nowych religiach, wśród których warto wymienić: taniec świętych, taniec ducha (Nevada, Oregon, Kalifornia, Wielkie Równiny), pejotyzm (głównie południowy zachód…
… Kościołów niezależnych ( ”nieuznanych”” chrześcijańskich) można zaś wyróżnić: Kościoły etiopskie (etiopiańskie) i profetyczno-terapeutyczne (Aladura). Kościoły etiopskie powstały przez separację, mówiąc o ich pochodzeniu często nawiązuje się do Psalmu 68,32 oraz do fragmentu z Dziejów Apostolskich (8,26-39). Charakteryzują się one dużą ortodoksją w kwestiach doktryny i kultu, w organizacji biorą zaś przykład z kościołów zachodnich. W odróżnieniu zaś od nich zezwalaja na praktykowanie poligamii. Popierają nacjonalizm, panafrykanizm i antypatię dla Białych. Kościoły Aladura (zwane też syjonistycznymi) większy nacisk kładą na wierzenia, szczególnie na pneumatologię i soteriologię. Dużą rolę odgrywa osoba proroka, wokół której gromadzą się inni wyznawcy. Bardzo widoczny jest eklektyzm tych kościołów…
… cieszą się też sekty protestanckie, spirytyzm (skodyfikowany przez Allana Kardeca) oraz sekty okultystyczne, opierające się na filozofiach starożytnych i wierzeniach indiańskich mówiących o karmie, czarach i reinkarnacji. Na wsiach swoją walkę rozpoczęły ruchy społecznego protestu, zaś w miastach widoczny jest już proces ateizacji i laicyzacji.
Kiedy cesarz nie jest Bogiem
Na kontynencie azjatyckim…
… (wiara w reinkarnację i związany z tym bezwarunkowy nakaz poszanowania życia, zniesienie celibatu, kapłaństwo kobiet). Wyznawców kaodaizmu jest ok. 2,5 mln.
pejotyzm: wg wyznawców tej religii wielki duch (Manitu) przenika rzeczywistość i sprawuje nad nią kontrolę. Jako że to wyznanie nawiązuje do chrześcijaństwa Manitu utożsamiany jest z Bogiem Stwórcą. Kolejne bóstwa: Duch Peyotowy, Ptak Wodny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)