Wykład IV - 11 III 2005 Niewerbalne aspekty mowy: głos, ton głosu, natężenie, rytm mowy. Głosu nie da się oddzielić od osobowości i przeżyć. Głos zdradza zdenerowowanie, napięcie, wyniosłość, zdradze emocje, które w danej chwili sie w nas rodzą. Mowa i Właściwości głosu w różnej mierze przyciągają lub zniechęcaja do mówcy. Jednego słuchacza głos może ekscytować, innego może drażnić. Natężenie głosu jest jednym ze źródeł informującym o dystansie dzielącym dwoje ludzi (np. szept oznacza bliskość, intymność).
Wzorzec mówienia i milczenia: cisza powoduje napięcie, brak mowy, przerwa w mówieniu, brak wspólnego języka prowadzi do konfliktu. Każdy kto monopolizuje rozmówę jest głupcem - Monteskiusz. Ubiór i powierzchowność także są informacjami o statusie społecznym, zawodzie i różnych aspektach osobowości.
Wymowa synałów zmienia się wraz z nastaniem nowej mody, zmiany mają także podłoże społeczne i kulturowe.
Dziedziny zachowań niewerbalnych Kinezyka - Ray Birdwhistlle w 1952r wprowadza ten termin do nauki na oznaczenie badań nad systemem komunikowania niewerbalnego. Jest to język ciała, gestykulacje i inne ruchy ciała.
Wg badań sam komponent słowny w interakcjach między ludźmi ma znaczenie tylko w 35%, zaś informacje przekazywane niewerbalnie - w 65%.
Kinezyka odnosi się do mimiki twarzy, typu spojrzenia i pozycji głowy. Dziś tym mianem nazywamy wszelkie ruchy cielesne o ekspresji twarzowej, ruchy całego ciała, tzn postularno-gestowe, spojrzenia, mimikę, ruchy głowy. Parajęzyk - obejmuje cechy wokalne naszego głosu oraz znaczące pauzy. Do parajęzyka należy barwa głosu, tempo, wysokość, głośność, czas trwania wypowiedzianych głosek, milczenie, wzdychanie, drżenie głosu, charakterystyczne przerwy Okulestyka - badanie sposobu w jakim posługujemy się oczami w czasie konwersacji, długość spojrzenia. Autoprezentacja - badanie nad rolą czynników składających się na image naszej osoby w komunikowaniu (budowa ciała, wygląd fizyczny, sylwetka, fryzura, makijaż, dodatki, kolory).
Sygnały emitowane przez elementy ogólnego wyglądu osoby mogą być przekazywane celowo lub w sposób niezamierzony. Oznacza to, że każda interakcja społeczna przynajmniej częściowo ma charakter przedstawienia i ma na celu wywarcie wrażenia na partnerach interakcji. Cechy wyglądu wpływają na ocenę osoby, która w taki czy inny sposób się prezentuje. Proksemika - badanie przestrzeni osobistej człowieka, która wyznacza jego granice i dystans dzielący od innych, granica ta jest wyznaczana kulturowo. Edward Hall - określa używanie przestrzeni w komunikacji (dystans intymny, indywidualny, publiczny, społeczny) Haptyka -
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)