To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wychowanie bez porażek- Thomas Gordon cz. I Psychologowie, politycy, nauczyciele i administracja szkolna obwiniają rodziców za problemy jakie sprawiają ich dzieci . Pytanie, kto właściwie pomaga rodzicom , kto wspiera ich w staraniach wychowawczych. Rodzice podejmują przecież odpowiedzialność za fizyczne i psychiczne zdrowie dziecka, za wychowanie go na człowieka produktywnego, zdolnego do życia w społeczeństwie i współpracy odpowiedzialnego obywatela. To bardzo trudne zadanie, a mimo to wciąż brakuje kursów podczas których rodzice mogliby nabywać wiedzę i umiejętności. Z inicjatywy Gordona powstały „szkoły dla rodziców” gdzie próbowano podnieść kwalifikacje wychowawcze rodziców przy pomocy stosowania nowych metod rozwiązywania konfliktów. Metody te miały pomóc w zaciśnięciu więzi pomiędzy członkami rodziny ,a nie jak to zwykle bywa - rozluźnić je. Kursy przyniosły pozytywne efekty. Uczestniczący w nich rodzice sygnalizowali brak trudności wychowawczych , byli skłonni przyznać, że można uniknąć konfliktu pokoleń , oraz bezproblemowo przejść przez okres dojrzewania ich dziecka. Gordon tłumaczy , że młodzież nie buntuje się przeciwko rodzicom, ale określonym metodom wychowawczym. Jego zdaniem można wychowywać bez karania .
W swojej książce „Wychowanie bez porażek” przekazuje rodzicom łatwą do wyuczenia metodę pobudzenia dziecka do tego, aby przyjęło odpowiedzialność za samodzielne znajdowanie rozwiązań własnych problemów, oraz ukazuje jak rodzice mogą metodę wykorzystać w praktyce w swoim domu. Problemem jest to, że rodzice wciąż stosują te same metody, które stosowali ich rodzice ( rodzice rodziców, dziadkowie ich rodziców) mimo, że powstało mnóstwo nowych wiadomości na temat tego jak wychowywać. Gordon chce sprawić ,aby rodzic stał się specjalistą w wychowaniu dziecka.
Rodzice - dzielą się jego zdaniem na : Zwycięzców - bronią usilnie i podkreślają swoje prawo , autorytet i władzę sprawowaną nad dzieckiem - wierzą w moc zakazów - oczekują posłuszeństwa „ ojciec wie najlepiej” „to dla dobra dziecka” Zwyciężonych - nie uznają metod autorytatywnych , w konfliktach rodzinnych zwycięża dziecko , a rodzic ustępuje , bo przecież odmowa spełnienia życzeń dziecka bardzo mu szkodzi Chwiejnych- nie przyjmują konsekwentnie żadnej z powyższych postaw , stosują metody pół na pół czyli trochę surowości - trochę ulegania, twardości - łagodności, ograniczania - cierpliwości , zwyciężania i podlegania. Ta grupa jest najliczniejsza!
Metoda „bez porażek” to trzecia obok „ zwycięstwa” i „porażki” - służy ona rozwiązywaniu konfliktów. Rodzice żyją w przeświadczeniu, że muszą zachowywać się w określony sposób.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)