Wybrane metody:
Metoda Finesa (1972) oceny atrakcyjności krajobrazu
Podstawa oceny krajobrazu:
-bezpośrednie obserwacje dokonywane w terenie, wzbogacone analizą map, fotografii, zdjęć lotniczych
Pole oceny:
-„widok” - sektor krajobrazu zamknięty w kącie 60*
-„fragment terenu” - mały, niepodzielny, jednorodny obszar, naturalnie ograniczony (ciek, dział wodny)
Obserwacje terenowe:
-gęstość punktów widokowych - 2/km2
Zasady oceny widoku (3 etapy):
Etap 1
-zapis oceny widoku w głównych dla niego kierunkach tak, aby widok wybranego fragmentu opisany został z różnych stron
Etap 2
-grupa „sędziów” niezależnie od siebie ocenia 20 kolorowych fotografii danego terenu, wszystkich zrobionych w przeciętnych warunkach atmosferycznych. Oceniano je w punktach względem jednego „widoku kontrolnego”, któremu przypisano wartość 1,0
Etap 3
-ostateczne ustalenie oceny fragmentów terenu przez wybranych spośród sędziów „ekspertów”
Uzyskane rezultaty oceny:
*W 32 punktowej skali oceny widoku wyróżniono 6 klas terenów:
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)