Wnętrza - omówienie

WNĘTRZA - Pierwszy stopień kompozycji
Wnętrze ogrodu to wyodrębniona część przestrzeni geometryczne uformowana. Jest podstawowym czynnikiem określającym budowę ogrodu, parku i krajobrazu - pierwszy stopień kompozycji.
Pod pojęciem wnętrza ogrodowego Siewniak i Mitkowska [1998] rozumieją charakterystyczną w sensie kompozycyjnym i w zasadzie autonomiczną część ogrodu pełniącą określona funkcję.
Jak twierdzi Bogdanowski [2000] wnętrze jest częścią otaczającego krajobrazu lub parku. Wyposażone jest zgodnie z potrzebami, w umieszczone w niej bryły najróżniejszej postaci poczynając od klombów i samotników, pawilonów i rzeźb, aż po zwiewne formy wodotrysków.
Jest to przestrzeń ograniczona:
parterem, a więc poziomą płaszczyzną trawnika, kwietnika czy zwierciadła wody
ścianami drzew, architektury czy skarp o różnych rozmiarach
sklepieniem zielonym drzew, pergoli czy przede wszystkim nieba dającego światło.
Kosiński [2000] dzieli wnętrza ogrodowe na siedem typów, które charakteryzują się ładem, czytelnością i oczywiście stopniem porządkowania przestrzeni:
Wnętrze śladowe - polega na wytworzeniu wyróżnionego miejsca jedynie poprzez wprowadzenie odpowiednio zaprojektowanej nawierzchni (dywanu). W szerokim widzeniu jest to tylko wyciśnięcie w terenie swojego „śladu”, bez stawiania jakichkolwiek elementów budowlanych. Wnętrze subiektywne - w porównaniu do wnętrza śladowego można je wydzielić z otaczającej przestrzeni, przez odpowiednio uformowane elementy stojące - słupy, kolumny, kamienie, ewentualnie inne formy oddziałujące podobny sposób
Wnętrze obiektywne - tego rodzaju wnętrze posiada stałe przegrody, czyli jest w większym stopniu domknięte. Przegrody mogą mieć zróżnicowany charakter. Wyraźnie pojawia się tu kwestia ukierunkowania wnętrza i jego osiowości. Można tutaj snuć analogie do półotwartych placów widokowych np. na obrzeżach miasta lub na wzgórzach.
Wnętrze konkretne - jest to wnętrze ogrodzone z uwzględnieniem bram, prześwitów jednoznacznie zdefiniowanych osi kompozycyjnych i widokowych, oraz otwarć i zamknięć perspektywicznych.
Wnętrze nierzeczywiste - powstaje przez przykrycie powierzchni wnętrza. Wnętrze z elementem wolnostojącym - polega na stworzeniu wnętrza, którego integralną częścią jest wolnostojący element np. plac z pomnikiem, ratuszem, kościołem.
Sekwencja wnętrz hierarchicznych - polega na ukształtowani dwóch wnętrz sprzężonych, z których jedno jest podporządkowane drugiemu.
Powiązanie ogrodu z krajobrazem i otoczeniem Oś kompozycyjna - abstrakcyjna linia, na której planowane są poszczególne elementy kompozycyjne ogrodu. Wyróżniamy oś główną, oraz umiejscowione do niej pod kątem prostym lub ostrym osie boczne. W oparciu o os kompozycyjną konstruowane są założenia ogrodowe jednoosiowe, dwuosiowe lub wieloosiowe. Stanowią one szkielet przestrzenny wielu ogrodów. Szczególnie czytelna w kompozycji ogrodów geometrycznych.

(…)

… Okno widokowe - specjalnie uformowany otwór lub prześwit, usytuowany w murze, żywopłocie, alei lub innego typu zielonej ścianie. Okno widokowe zmusza nijako przechodnia do kierowania wzroku na staranie dobrane, atrakcyjne elementy ogrodowe, a także ku odległym fragmentom krajobrazu. W ogrodach krajobrazowych często usytuowane są na osiach kompozycyjno - widokowych.
Punkt widokowy - miejsce niewielkich…
... zobacz całą notatkę