Współczynniki de Saint – Venanta

Nasza ocena:

3
Pobrań: 826
Wyświetleń: 8078
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Współczynniki de Saint – Venanta - strona 1 Współczynniki de Saint – Venanta - strona 2 Współczynniki de Saint – Venanta - strona 3

Fragment notatki:

Współczynniki de Saint – Venanta α β – określają stosunek rzecz. Ek do Ek obliczanej przy zał. Prędkości  średniej w przekroju strumienia; w ich obliczaniu stosuje się  jednowymiarowy przepływ ustalony (model przepływu cieczy lepkiej)  jego podstawą jest równanie ciągłości przepływu  ∫ = A vdF Q 3 3 śr F Fv dF V ∫ = α                    2 2 śr F Fv dF v ∫ = β dodatkowo stosuje się r-nie Bernoulliego dla cieczy lepkiej (dla całego strumienia, a nie  poszczególnych linii prądu) schematy rozkładu prędkości w kanale i  przewodzie W przypadku strumienia wykorzystując R-NIE BERNOULLIEGO pojawia się  problem, gdyż nie uwzględnia ono nierównomiernego rozkładu prędkości Rozkład prędkości w strumieniu i strudze  elementarnej Człony trójmianu Bernoulliego uśrednia się na 2 sposoby: 5) względem strumienia masy 6) geometrycznie Wartości liczbowe współ. de Saint – Venanta  zależą od: - rodzaju ruchu - kształtu przekroju poprzecznego W przypadku przepływu pod ciśnieniem w  przewodach kołowych współ. przyjmują wartości  α =2, β= 1,33 dla ruchu laminarnego. Dla ruchu  turbulentnego są zbliżone do 1,05. Wyznaczanie współczynników de Saint –  Venanta jest ściśle związane z rozkładem  prędkości w strumieniu Tachoidy – krzywe obrazujące rozkład prędkości  w danym pionie lub poziomie pomiarowym Izotachy – linie jednakowych wartości prędkości  w przekroju poprzecznym Rurka Prandla – przyrząd do pomiaru prędkości  lokalnej, wykorzystujące zjawisko zamiany Ek w  Ep schemat budowy rurki Prandla   - szczelinia umożliwia pomiar ciśnienia  statycznego  - Ek cieczy w rurce zostaje zamieniona na Ep, co  powoduje wzrost ciśnienia w stosunku do  ciśnienia statycznego (to ciśnienie nazywa się  ciśnieniem spiętrzenia)  - kanaliki są podłączone do manometru różn. Na  podst. różnicy między ciśnieniem spiętrzenia a  ciśnieniem statycznym określana jest prędkość  lokalna, z godnie z formułą:  ρ Pst Psp V − = 2 KVn Cel ćwiczenia – zbadanie charakt. przepływu w kanale pomiarowym Współczynnik przepływu C kanału pomiarowego  określa wzajemną relację między teor. a rzecz.  Wydatkiem kanału.  teor rzecz CQ Q = Tarowanie kanału zwężkowego polega na  wyznaczeniu współ. C, który zależy m. in. Od  głębokości przepływu. Zwężkowe kanały miernicze powstają przez: - łagodne zwężenie ścian bocznych, przy  zachowaniu płaskiego dna (k. Venturiego) - ukształtowanie dna w postaci łagodnie  wznoszącego się progu bez zwężania ścian  bocznych - jednoczesne zwężenie ścian bocznych i  wzniesienie dna w postaci progu

(…)

…)
- odcinek zwężony
- dyfuzor (rozszerzenie przekroju)
Przepływ zatopiony: występuje gdy warunki poniżej zwęzki wpływają na parametry przepływu
przed zwężką. Ma to miejsce gdy głębokość za zwężką jest większa od głębokości normalnej w
kanale przed zwężką. W tej sytuacji wyznacza się współczynnik zatopienia. Do obliczenia
natężenia przepływu w kanale zwężkowym stosuje się równanie Bernoulliego
E1 = E 2 = h1…
…)
- odcinek zwężony
- dyfuzor (rozszerzenie przekroju)
Przepływ zatopiony: występuje gdy warunki poniżej zwęzki wpływają na parametry przepływu
przed zwężką. Ma to miejsce gdy głębokość za zwężką jest większa od głębokości normalnej w
kanale przed zwężką. W tej sytuacji wyznacza się współczynnik zatopienia. Do obliczenia
natężenia przepływu w kanale zwężkowym stosuje się równanie Bernoulliego
α 1V12 α V2
E1…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz