Zwężki pomiarowe - podstawy obliczeniowe i zastosowania praktyczne. 3 typy zwężek: zwężenie ścian bocznych i płaskie dno, podniesienie dna bez zwężenia ścian bocznych, zwężenie ścian bocznych i podniesienie dna. Przepływ przez zwężkę może być zatopiony lub niezatopiony. Przepływ zatopiony występuje, gdy warunki poniżej zwężki wpływają na parametry przepływu przed zwężką. Dzieje się to wtedy gdy głębokość h 3 za zwężką jest większa od głębokości normalnej w kanale przed zwężką h 1. W praktyce wyznacza się współczynnik zatopienia σ=h 3/h1. Przepływ uważa się za zatopiony gdy σ≥0,7. Do obliczenia natężenia przepływu w kanale zwężkowym stosuje się równanie Bernoulliego. Przyjmując poziom porównawczy na dnie kanału oraz pomijając straty energii, dla odcinka między przekrojami I i II można zapisać Człon można pominąć. Otrzymuje się wówczas: . Wzór na teoretyczne natężenie przepływu jest więc następujący: Czyli że są potrzebne dwie głębokości zmierzone. Przepływ niezatopiony. Zwierciadło wody przed zwężeniem układa się powyżej linii głębokości normalnych, w zwężeniu następuje stopniowe obniżanie zwierciadła, w zwężeniu głębokość jest równa głębokości krytycznej i następuje dalsze jej zmniejszanie (następuje tu zmiana ruchu ze spokojnego w rwący). Za zwężeniem następuje wzrost głębokości aż do głębokości normalnej w kanale poniżej zwężki (towarzyszy temu odskok Bidone'a). Można zapisać równanie Bernoulliego: , przy czym człon można ponownie zaniedbać. W przypadku przepływu niezatopionego w zwężeniu zakłada się przepływ krytyczny czyli że h 2=hkr i v2=vkr. Ze względu na to, że: , otrzymuje się: . Zgodnie z równaniem Bernoulliego: E 1=E2=h1, czyli h1=3/2*h2 lub h2=2/3*h1. Ostatecznie więc wydatek teoretyczny przy niezatopionym przepływie określany jest formułą:. A więc do wyznaczenia wydatku potrzeba tylko jednej zmierzonej głębokości h 1 przed zwężeniem. Z praktycznego punktu widzenia przelew niezatopiony ma korzystniejszą charakterystykę niż zatopiony. Szczególne zastosowanie mają w kanałach otwartych do mierzenia natężenia przepływu, w oczyszczalniach ścieków, kanałach melioracyjnych itp. Do wód zawierających różnego rodzaju zawiesiny (np ścieki). Najczęściej stosuje się kanał Venturiego i Parshalla (do kanałów prostokątnych) oraz Palmera_Bowlusa (do kanałów kołowych).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)