To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Grupa: 23
Zespół: 8
Ćwiczenie: 11
Data:
10.4.2000.
1.Kmieć Radosław
2.Trelińska Agnieszka
3.Orzeł Krystyna
4.Prokurat Michał
Współczynnik podziału Nersta
Ocena:
WSTĘP
Równanie
lub
możemy uważać za wyraz matematycznego sformułowania prawa podziału Nersta. Prawo to można również wyprowadzić na drodze prostych rozważań termodynamicznych, opierając się na twierdzeniu ,że w stanie równowagi potencjały chemiczne substancji rozpuszczonej, w dwóch cieczach praktycznie nie mieszających się ze sobą , muszą być sobie równe. Wyrażając potencjały te w poszczególnych fazach za pomocą aktywności (a) otrzymamy:
oraz
gdzie:
- standardowy potencjał chemiczny,
-potencjał chemiczny substancji rozpuszczonej.
Po porównaniu równań (2) i (3) otrzymamy:
stąd
Biorąc pod uwagę, że w stałej temperaturze = const. możemy opisać, że = const. W przypadku gdy rozważane roztwory są rozcieńczone, aktywność (a) możemy zastąpić stężeniem (c), wówczas = const.
Ponieważ stosunek ten jest jednocześnie równy stosunkowi roztworów nasyconych substancji rozpuszczonej w poszczególnych rozpuszczalnikach , stąd możemy napisać również , że:
=const.
Prawo podziału Nersta jest słuszne nie tylko w odniesieniu do gazów, lecz również w odniesieniu do rozpuszczonych cieczy i ciał stałych.
Jeżeli w rozpuszczalnikach rozpuszczamy równocześnie kilka różnych substancji, wówczas prawo podziału Nersta stosuje się do każdej z nich, niezależnie od obecności innych.
2.CEL ĆWICZENIA.
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika podziału kwasu benzoesowego między warstwę wodną, a ksylenową .
3.METODA POMIARU.
Dokonujemy odważenia trzech naważek kwasu benzoesowego. Wsypujemy je do kolbek Erlenmayera i do każdej wlewamy 25 cm3 ksylenu. Po rozpuszczeniu do każdej kolbki wlewamy 35 cm wody. Wytrząsamy około 20 minut. Z każdej fazy ksylenowej pobieramy 2 cm3 roztworu, dodajemy 25 cm3 wody, odparowujemy ksylen w czaszy i miareczkujemy na gorąco NaOH wobec fenoloftaleiny. Identycznie postępujemy z fazą wodną z tą różnicą, że pobieramy 5 cm3 roztworu wodnego i miareczkujemy na gorąco.
4.STOSOWANE WZORY.
Jeżeli układ izotermiczno-izobaryczny złożony jest z dwóch nie mieszających się cieczy 1 i 2 to jest on układem dwufazowym, w którym fazę pierwszą stanowi roztwór składnika 2 w 1, a faza druga jest nasyconym roztworem składnika 1 w 2. Jeżeli do jednej z faz wprowadzimy składnik trzeci, to rozpocznie się proces przenoszenia tego składnika przez granicę faz, aż do ustalenia się równowagi termodynamicznej. Stan równowagi zostanie osiągnięty, gdy potencjały chemiczne składnika trzeciego w obu fazach będą jednakowe:
(…)
… ćwiczeniu może być spowodowany złym odczytem z biurety , czyli błędem paralaksy oraz nie dokładnym przygotowaniem naważek kwasu benzoesowego. Poza tym błąd wynika z trudności uchwycenia końcowego punktu miareczkowania.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)