To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Współczynnik odporu górotworu.
Odpór górotworu spełnia ważną, po2ytywnąrolę w pracy statycznej konstrukcji podziemnych, dlatego ocena jego wielkości ma duże znaczenie w procesie racjonalnego projektowania tych konstrukcji. Określenie współczynnika odporu jest jednak zadaniem złożonym, ponieważ podobnie jak moduł odkształcenia zależy on od wielkości powierzchni biernego styku konstrukcji z górotworem. W związku z tym w obliczeniach praktycznych konstrukcji podziemnych korzysta się z jednostkowego współczynnika odporu C0, który jest interpretowany jako obciążenie, jakie należy przyłożyć do jednostki powierzchni górotworu (1 m2), aby uzyskać przemieszczenie (zagłębienie) tej powierzchni równe jednostce długości (1 m). Miarą współczynnika jednostkowego jest więc wymiar siły na jednostkę objętości [MN/m3] (tab.1). Miarą współczynnika obliczeniowego będzie natomiast bezwymiarowy stosunek tych współczynników równy odwrotnemu stosunkowi liniowych wymiarów wyrobiska bądź powierzchni biernie współpracującej konstrukcji z górotworem, np. fundamentu i poboczy ściany budowli podziemnej: Ustalenie wielkości jednostkowego współczynnika odporu górotworu jest zadaniem nie tylko bardzo skomplikowanym, ale także kosztownym i może być wypełnione jedynie w warunkach polowych. Stosuje się różne metody badan, wśród których najdokładniejszymi są pomiary w komorach doświadczalnych o przekroju kołowym obciążonych ciśnieniem wewnętrznym. W komorze o znacznej długości panuje stan płaskich odkształceń, a odporem jest równomierna radialna reakcja górotworu, którą można określić prostą, liniową zależnością Winklera (rys. 2.20):
Określając przemieszczenie przy znanej reakcji równej ciśnieniu wewnętrznemu wyznaczamy współczynnik odporu górotworu. Jeśli wykonamy wyrobisko o promieniu jednostkowym a = aQ = 1 m, to uzyskany współczynnik będzie też współczynnikiem jednostkowym (2.5) C= C0- Wykonanie tego typu badania jest jednak związane z koniecznością zamknięcia i uszczelnienia komory, a także z koniecznością zainstalowania bardzo złożonej aparatury pomiarowej, co czyni metodę nie przydatną do powszechnego zastosowania.
Toteż mniej dokładna, ale technicznie łatwiejsza do zrealizowania metoda próbnego obciążania górotworu prasami hydraulicznymi znalazła powszechne zastosowanie praktyczne. W tym przypadku obciążenie górotworu nie obejmuje całego konturu wyrobiska, a jedynie jego fragment uzależniony od powierzchni głowicy prasy i wyniki pomiarów muszą być dodatkowo przeliczone. Według zaleceń Zurabowa i Bugajewej pomierzony współczynnik [15]
należy przekształcić we współczynnik jednostkowy wzorem Boussinesqa
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)