Współczesne koncepcje przywództwa, a funkcje kierownika i organu administracji publicznej.
Człowiek dla osiągnięcia zamierzonych celów, zmuszony jest do współpracy z innym człowiekiem z powodu ograniczonej możliwości ludzkiego działania. Aby zwiększyć wydajność i efektywność współpraca pomiędzy członkami zespołu powinna być odpowiednio zorganizowana i skoordynowana. Gdy współpraca zespołu dla osiągnięcia celu przybiera formę organizacji formalnej, podstawowym elementem jest funkcja polegająca na wykonywaniu zadań i osiąganiu celów poprzez działania ludzi. W rzeczywistości należy tymi działaniami odpowiednio pokierować. Zajmują się tym ludzie, których nazywamy kierownikami.
Kierownik w organizacji jest osobą, która kieruje organizacją, a w tym działalnością określonej grupy ludzi w niej zatrudnionej, realizując tym samym cele tej organizacji. Odpowiedzialny jest za przewodzenie określonemu zespołowi ludzi.
Kierownik określa role organizacyjne członków grupy oraz niezbędne sposoby ich skutecznego pełnienia, aby grupa osiągnęła zamierzony cel. Nadzoruje prace poszczególnych członków zespołu, a po jej zakończeniu ocenia stopień wykonania założonego celu, oraz udział poszczególnych członków zespołu w tworzeniu nałożonego na nich zadania. Kierownik w swej pracy wykonuje szereg czynności określanych jako funkcje kierownicze.
Funkcje kierownicze były rozmaicie formułowane przez badaczy problematyki kierowania w organizacjach, w toku historycznego rozwoju tej dziedziny wiedzy. Obecnie możemy wyodrębnić pięć funkcji:zapewnienie kadr, planowanie organizowanie, motywowanie, kontrolowanie.
Kierownictwo musi być oparte na wiedzy, jak i również na powołaniu do pełnienia funkcji kierowniczych. Uzdolnienia predysponujące pracownika do pełnienia tych funkcji wymienia się zazwyczaj: inteligencję- sprawność umysłową, umiejętność analizowania i klasyfikowania zjawisk, silna wolę, umiejętność nauczania innych, dobre zdrowie itd. Jednak żeby być dobrym kierownikiem nie można mieć tylko i wyłącznie wrodzonych cech przewodzenia, należy je dopełniać odpowiednim zasobem wiedzy i umiejętności zdobywanych przez lata praktyki i nauki. Wiedza fachowa kierownika musi być związana z jego charakterem pracy. Uważa się, że w strukturze tej wiedzy na najniższych stanowiskach powinny przewodzić elementy wiedzy technicznej, właściwej dla specyfikacji zarządzanej organizacji. W przypadku wyższych stanowisk wiedza kierownicza powinna opierać się na wiedzy ekonomicznej. Jeżeli w/w elementy możemy dostrzec u człowieka, to możemy mówić, że jest on dobrym przewodnikiem i koordynatorem działań podlegającej mu zespołowi ludzkiemu. Niestety tak uzdolnionych ludzi jest niewielu, bo nawet świetna wiedza nie zawsze idzie w parze z wrodzonymi zdolnościami przywódczymi. W organizacjach można dostrzec ok. 6-10% ludzi obdarzonych tymi właśnie zdolnościami, pozostałą część stanowią ludzie nie posiadający zdolności kierowniczych.
(…)
…, zna techniki podejmowania decyzji. Niezależnie od cech uniwersalnych możemy wyróżnić kilka podstawowych typów przywódcy: przywódca autokrata, przywódca demokrata, przywódca charyzmata, przywódca posługujący się metodą działania ` divide et impera ' - dziel i rządź.
Autokratyczny styl zarządzania - jest jednoosobowym podejmowaniem decyzji, narzucaniem zadań i sposobów ich realizacji, ścisłym…
…, przyciąga inwestorów. Przywódca działa skuteczniej, jeżeli przekazuje pracownikom uprawnienia, a nie tylko obowiązki. Czwartym typem jest przywódca posługujący się metodą działania ` divide et impera' - dziel i rządź. Przywódca reprezentujący ten styl cechuje się tym, iż świadomie stwarza on konflikty pomiędzy współpracownikami, aby realizować swój cel, przez co ma on złą sytuację w pracy. W stylu…
…, a o tym, kto zostaje przywódcą decyduje sytuacja. Efektywność przywódcy w grupie zależy od strukturalnych zależności w grupie i sytuacji, w tym spostrzeżeń przywódcy i pozostałych członków grupy, odnoszących się do relacji interpersonalnych. Gotowość członków grupy do poddania się wpływom przywódcy zależna jest od jego cech, ale jakość i kierunek wpływu zależy od stosunków w grupie i struktury działania. Przywódca…
… się jego status, znanie i poważanie, - czyli czynniki prawomocności władzy przywódcy. Przywódca ma wskazywać współpracownikom cel, ich zadania i obowiązki. Występuje tu pewna zależność, polegająca realizacji wyznaczonych celów; jeśli jest realizowany cel organizacji to jednocześnie członkowie mają możliwość realizacji swoich celów osobistych, prywatnych. Koncepcja przywództwa wg teorii cech opiera…
… i wiedzy niezbędnej do stosowania integratywnych technik kierowania. Minusami tego modelu jest czasami zbyt długi i nieefektywny styl podejmowani decyzji oraz rozmycie odpowiedzialności.
Następnym modelem jest charyzmatyczny styl zarządzania, który również posiada uniwersalne cechy przywódcze, ale poza tym posiada właściwość osobniczą, z której wynika fakt darzenia go szacunkiem. Istota charyzmy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)