współczesna filozofia Obecnie, podobnie jak w przeszłości filozofowie dają różne odpowiedzi na pytanie, czym jest filozofia, jakie są jej zadania, cele. Napotykamy dzisiaj różne podejścia do filozofii, co znajduje swój wyraz w funkcjonowaniu i istnieniu niej lub bardziej oryginalnych w stosunku do dawnych kierunków i szkół filozoficznych, które starają się wypracować własne, odrębne stanowiska teoretyczne. Cała ta różnorodność teoretycznych jak i obecnych zapatrywań na filozofię, niewątpliwie wiąże się z osobistymi zainteresowaniami jej przedstawicieli, ale można też wskazać na inne głębsze przyczyny. Na takim czy innym podejściu do filozofii w sposób przemożny ciąży charakter epoki, w której żyje i tworzy filozof. Z niej, bowiem czerpie on swe doświadczenie. Ona stawia przed nim określone problemy do rozwiązania. Niejednokrotnie sam wybór zagadnień, które filozof pragnie rozważyć nie mówiąc już o ich rozstrzygnięciu, okazuje się istotnie uwarunkowany konkretnym historycznym tłem jego życia. Świadczą o tym dobitnie związki zależności, jakie kształtowały się w ciągu dziejów między np. filozofią, a religią, czy nauką. Dodać trzeba, że złożony splot czynników formujących oblicze materialne i duchowe wpływa nie tylko na specyfistyczny sposób rozumienia epoki, lecz również na to, jakie przepisuje się jej funkcje, jakie zadania i cele stawia się przed nią, a także, jaką w ogóle rangę społeczna filozofia zdobywa. W XXw. Filozofowie z różnych krajów i stron świata ukazali nowe wymiary myślenia ludzkiego i nowe progi aktywności filozoficznej. Tysiące nauczycieli akademickich na całym świecie pracują w zakresie filozofii, znalazło to swój wyraz w powstaniu wielkiej ilości orientacji filozoficznych, nurtów, szkół, kierunków. Wszystko to wskazuje na ogromne bogactwo i wielorakość przejawów współczesnego życia filozoficznego. Filozofia współczesna wyrosła z bogatych tradycji i zachowała po niej pluralizm kierunków i nastawień, celów i metod. Mimo tego pluralizm filozoficzny z różnych krajów i stron świata reprezentujące różne kierunki i szkoły filozoficzne zaczynają dziś tworzyć wspólnotę ściślejszą niż kiedykolwiek, a różne potoki f. myślenia zbiegają się, przecinają, a czasem tworzą jeden nurt. Mimo ostatnich kontrowersji obserwujemy oznaki postępującego wzajemnego zrozumienia, które stopniowo zastępuje zadawnione postawy wzajemnej izolacji i obcości, nieufności, lekceważenia lub wrogości. Tradycją XXw. stały się światowe kongresy filozoficzne, na których spotykają się przedstawiciele, różnych szkół i stanowisk filozoficznych z różnych stron świata, odbywają się tez krajowe kongresy. [w nowej Polsce B po '89, IX-VIII kongres w szczecinie]. Filozofia daleka jest jednak od zamierzonej jedności. Nie można wiec podać jednej wspólnej odpowiedzi, o jej przedmiot, metody i cele poznawcze. Aby zrozumieć, czym f. w swych różnych postaciach jest trzeba zdać sobie sprawę z tego, czym nie jest. f. nie jest zwykłym, potocznym myśleniem, ani myśleniem religijnym, z uwagi na swa specyfikę nie jest nauka empiryczną, ani żadna nauka z zaliczanych do matematycznych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)