Wpływ tarcia na wielkość parcia i odporu gruntu-opracowanie

fizyczna interpretację współczynników parcia.
Wpływ tarcia na wielkość parcia i odporu gruntu.
parcie na powierzchni ściany w znaczącym stopniu zmniejsza tarcie poziome, a w szczególności moment wywołujący. Ogólnie rzecz biorąc wskazane jest uwzględnienie kąta parcia ponieważ przesunięcie ścianki na zewnątrz towarzyszu działaniu siły pionowej ku dołowi. Jednakże w każdym konkretnym przypadku należy rozpatrzyć słuszność tego założenia. Gdy występuje parcie między ścianką i gruntem linie poślizgu przy odporze granicznym różniły się znacznie od linii prostych w przeciwieństwie do parcia granicznego przy którym te różnice są nieznaczne. W przypadku parcia czynnego tarcie najczęściej wpływa na zwiększenie oporu gruntu (w biernym odwrotnie). W przypadku gruntów niespoistych zakłada się, że kąt tarcia między gruntem a ścianą = 0. Kierunek reakcji Ri jako wypadkowej ze składowej normalnej Ni i siły tarcia Ti wyznaczamy odejmując od kierunku normalnego do płaszczyzny odłamu kąt tarcia wewnętrznego. Największą wartość parcia otrzymano dla płaszczyzny pod kątem 450 + φ/2. Siły tarcia i spójności na pionowej ścianie zmieniają kierunek parcia o kąt σ - kąt tarcia gruntu o ścianę. W gruncie spoistym składowa styczna jest częściowo równoważona przez siłę tarcia od nacisku normalnego a częściowo przez odpór spójności. Siły parcia gruntu sypkiego w przypadku szorstkości ściany σ≠0. W przypadku gdy sigma =0 i alfa=900. Otrzymuje się Kas = K i Kps = Kp. W przypadku pionowej ściany i gruntu sypkiego (c=0)
Wpływ tarcia na wielkość parć - parcie na powierzchni ściany w znaczącym stopniu zmniejsza tarcie poziome, a w szczególności moment wywołujący. Ogólnie rzecz biorąc wskazane jest uwzględnienie kąta parcia ponieważ przesunięcie ścianki na zewnątrz towarzyszu działaniu siły pionowej ku dołowi. Jednakże w każdym konkretnym przypadku należy rozpatrzyć słuszność tego założenia. Gdy występuje parcie między ścianką i gruntem linie poślizgu przy odporze granicznym różniły się znacznie od linii prostych w przeciwieństwie do parcia granicznego przy którym te różnice są nieznaczne. W przypadku parcia czynnego tarcie najczęściej wpływa na zwiększenie oporu gruntu (w biernym odwrotnie). W przypadku gruntów niespoistych zakłada się, że kąt tarcia między gruntem a ścianą = 0. Kierunek reakcji Ri jako wypadkowej ze składowej normalnej Ni i siły tarcia Ti wyznaczamy odejmując od kierunku normalnego do płaszczyzny odłamu kąt tarcia wewnętrznego. Największą wartość parcia otrzymano dla płaszczyzny pod kątem 45 ... zobacz całą notatkę