To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ad.3. wnioskowanie przez analogię Nie jest to wnioskowanie indukcyjne, gdyż wniosek nie jest zdaniem ogólnym chociaż przesłanki tego wnioskowania sa identyczne z przesłankami indukcji enumeracyjnej niezupełnej. Wnioskowanie przez analogię ma wiele różnych modyfikacji. Nas interesuje gdy jest ono rodzajem wnioskowania redukcyjnego zbliżonym do indukcji enumeracyjnej niezupełnej w którym - mówiąc swobodnie - z tego, że pewna prawidłowsć potwierdziła się w n - przypadkach wnioskujemy, że potwierdzi się ona w przypadku n+1
Schemat:
fa 1 oraz ga 1 fa 2 oraz ga 2 ...
fa n oraz ga n Pm fa n+1 oraz ga n+1 Przykład: a 1 jest autobusem i a 1 jest autobusem przegubowym
a 2 jest autobusem i a 2 jest autobusem przegubowym
...
a 10 jest autobusem i a 10 jest autobusem przegubowym
Pm a 11 jest autobusem i a 11 jest autobusem przegubowym
Jeżeli a 11 nie jest autobusem przegubowym
a 12 nie jest autobusem przegubowym
a 13 nie jest autobusem przegubowym
to Pm a 14 nie jest równe 0
Mamy brak wynikania logicznego z przesłanek do wniosku
Znajomość choćby jednego przedmiotu rodzaju f, który nie ma cechy g czyni wszelką indukcję z ogólnym wnioskiem niepoprawną. Inaczej ma się sprawa przy wnioskowaniu przez analogie. Tu znajomość jednego lub kilku przedmiotów rodzaju f, które nie mają cechy g nie sprawia jeszcze tego, abyśmy później - stwierdziwszy w n - dalszych przypadkach, że przedmioty rodzaju f posiadają znowu cechę g - nie mieli prawa z jakimś większym od 0 stopniem pewności przypuszczać, że przedmiot n+1 rodzaju f będzie miał cechę g.
Jest rzeczą oczywistą, że im więcej jest znanych przypadków zaprzeczających danej prawidłowości z tym mniejszym prawdopodobieństwem możemy spodziewać się tej prawidłowości w następnym przypadku
Przy wnioskowaniu przez analogię niezgodność z jakąś prawidłowością stanowi jak gdyby hamulec dla tego wnioskowania osłabiający prawdopodobieństwo wniosku. Przy wnioskowaniu przez indukcje enumeracyjna niezupełną „hamulec” ten pozwala ruszyć z miejsca.
Jest dość pospolitym zjawiskiem u ludzi, że wnioskując przez analogię biorą pod uwagę tylko przypadki potwierdzające jakąś prawidłowość a zapominają o przypadkach z nią niezgodnych. W ten sposób powstają przekonania związane z np. feralnością liczby 13 albo przekonania wypowiadane przez astrologów.
Rozumowanie przez analogie jest wnioskowaniem uprawdopodabniającym, prowadzącym dość często do błędu. Prawdopodobieństwo takiego rozumowania zależy od liczby cech wspólnych, które stanowią punkt wyjścia rozumowania, od różnorodności względów, pod którymi dane przedmioty są podobne, od tego czy pomiędzy rozważanymi cechami porównywanych przedmiotów zachodzi wewnętrzny związek czy tylko związek przypadkowy. Inaczej można powiedzieć, że zależy od tego, czy własność o której się mówi jest ważną, istotną dla rozważanych przedmiotów, czy raczej jest własnością drugorzędną.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)