To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
13. Wielcy papieże przełomu XIX i XX wieku: Pius IX, Leon XIII, Pius X; dogmat o Niepokalanym Poczęciu, Syllabus, Sobór Watykański I, powstanie Kościoła Starokatolickiego, upadek Państwa Kościelnego. Pius IX , Giovanni Ferretti papież od 1846-1878. Zapisał się w historii jako wróg gallikanizmu , obrońca dogmatu o nieomylności papieża. Sprawował ten urząd 31 lat 7 miesięcy i 21 dni. Był organizatorem soboru watykańskiego I . Stojąc na stanowisku boskiego pochodzenia władzy cesarskiej i królewskiej, jeśli była wierna Kościołowi, Pius IX potępiał ruchy narodowowyzwoleńcze (m.in. Wiosnę Ludów , w 1863 polskie powstanie styczniowe ) oraz wszelkie liberalne doktryny społeczne i działania polityczne. Filozofom i teologom okazał także wsparcie finansowe, organizacyjne i moralno-prawne poprzez: 1) powołanie do życia neoscholastycznego czasopisma La Civita Cattolica . 2) Organizowanie studiów neoscholastycznych na uniwersytetach, w akademiach i instytutach katolickich. 3) Autorytatywne wypowiedzi dotyczące metody, przedmiotu i zadań neoscholastyki, wyrażone w: przemówieniach, dekretach, listach, encyklice Quanta cura (1864). Dołączonym do niej Syllabusie , którego pierwsza część poświęcona była krytyce racjonalizmu, laickiej koncepcji wolności myśli i nauki, druga - obronie średniowiecznych autorytetów, teologów i filozofów walczących z przeciwnikami wiary i doktryny Kościoła. . Leon XIII, Vincenzo Gioacchino Pecci od 1878 do 1903 papież. Odegrał istotną rolę w historii Kościoła przyczyniając się do uznania tomizmu i neoscholastyki za oficjalny system doktrynalny Kościoła. Powołał do życia Accademia di S. Tommaso (1878), a rok później ogłosił encyklikę Aeterni Patris (4 VIII 1879), w której w oparciu o tomizm ustalił program neoscholastyka. Encyklika podkreśla potrzebę upolitycznienia nauki i filozofii dla celów, jakie stawia sobie Kościół. Dzięki niemu na uniwersytetach możemy się uczyć przedmiotów ścisłych! Konsekwencją takiego stanowiska stała się kolejna encyklika Rerum novarum z 1891, w której Leon XIII mając świadomość, że świat nie może wkroczyć w XX w. z upadającą feudalną strukturą, opowiedział się za ustrojem kapitalistycznym, ostro potępiając ruch robotniczy i socjalizm. W dokumencie tym nakreślił również program rozwiązania "kwestii robotniczej" opierając się na zasadzie sprawiedliwości i miłości chrześcijańskiej, uzależnił polepszenie warunków życia robotników od "dobrej woli" kapitalistów. Dzięki wysiłkom Leona XIII Kościół rzymskokatolicki w XX w. wkraczał z: 1) neotomizmem jako filozofią najlepiej odpowiadającą wierze katolickiej. 2) ruchem umysłowym zwanym neoscholastyką i neotomizmem, w myśl którego wiara jest obowiązkiem człowieka, a rozum ma torować jej drogę.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)