To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Deficyt tlenowy - występujący podczas pracy niedobór tlenu, będący różnicą między zapotrzebowaniem tlenowym, a jego dostarczeniem. Deficyt ten stanowi zadłużenie tlenowe, które musi ulec spłaceniu częściowo jeszcze podczas pracy (jeśli pozwala na to intensywność wysiłku lub bezpośrednio po jej ukończeniu). Dług tlenowy - wyrównywany zwykle w nadmiarze w okresie odpoczynku po pracy wysiłkowy niedobór tlenu. Wielkość jego wyznacza ilość tlenu zużytą w fazie wypoczynku w nadmiarze w stosunku do potrzeb spoczywającego organizmu. Utlenienie. 1 g węglowodanów lub 1 g białek zawartych w pożywieniu, wiąże się z uwolnieniem 4 kcal (16,7 kJ energii cieplnej). 1 g tłuszczów zawartych w pożywieniu, wiąże się z uwolnieniem 9 kcal ciepła (37,7 kJ) Objętość wydalonego CO2 RQ = -------------------------------
Objętość pobranego O2 Wielkość zależy od rodzaju substratu oddechowego. RQ = 1 - substratem jest cukier, zachodzi typowe oddychanie tlenowe RQ 1 dostęp tlenu do oddychającej tkanki jest utrudniony i z tej przyczyny substrat zostaje niezupełnie utleniony, zachodzi częściowo fermentacja, dotyczy to np. kwasów organicznych. Wydajność energetyczna pracy mięśniowej , tzw. współczynnik pracy użytecznej, określa proporcję, pomiędzy wielkością wykonanej pracy mechanicznej , a ilością wydatkowanej w energii chemicznej. Współczynnik pracy użytecznej wylicza się ze wzoru: W tot e = ----------- x 100 E tot - Es Gdzie: e - współczynnik pracy użytecznej w % W tot - całkowita ilość pracy wykonanej w jednostce czasu J/ min E tot - całkowita ilosć wydatkowanej energii w J/ min Es - ilość energii wydatkowanej w spoczynku w okresie przed wysiłkowym w J/ min Wolne kwasy tłuszczowe (WKT) - pochodzą z krwi, do której są uwalniane z trójglicerydów tkanki tłuszczowej, częściowo z własnych tłuszczów mięśniowych z tzw. lipoproteidów osocza krwi. Metabolizm węglowodanów obejmuje: 1. glikogen mięśniowy 2. glukozę zawartą w osoczu krwi 3. glikogen wątrobowy 4. glukozę syntezowaną na bieżąco w wątrobie z kwasu mlekowego, pirogronowego, aminokwasów (głównie alaniny) i glicerolu. W organizmie człowieka cały czas odbywają się dwa procesy: - synteza (anabolizm) - rozkład (katabolizm) 60% → udział węglowodanów w diecie człowieka 30% → tłuszcze 10% → białka O zużyciu tlenu przez organizm podczas wysiłków fizycznych decydują trzy czynniki: 1. Wielkość zapotrzebowania mięśni na tlen 2. Ilość tlenu dostarczonego do mięśni 3. Zdolność mięśni do wykorzystania dostarczonego im tlenu odpowiednio do swych potrzeb. O wykorzystaniu oferowanego mięśniom tlenu decydują sprawność enzymomatycznych systemów wewnątrz mięśniowego transportu i utylizacji tlenu.
(…)
… Przepona → główny mięsień odpowiedzialny za procesy oddechowe Mięśnie żebrowe, mięśnie szyi → uczestniczą podczas wdechu. Pojemność płuc: 4 - 6l (dorosły człowiek) Powierzchnia płuc: 50 - 100 m Liczba pęcherzyków płucnych: 300 000 000 Włókna ruchowe nerwu przeponowego → możemy regulować własną wolą. Regulacja chemiczna Chemoreceptory tętnicze Zasadniczym modulatorem aktywności ośrodka wdechu są impulsy aferentne biegnące od chemoreceptorów kłębuszków szyjnych i kłębków aortowych. Bodźcem drażniącym chemoreceptory jest nieznaczne zwiększenie ciśnienia pracjalnego CO2 i koncentracji jonów wodorowych lub znaczne zmniejszenie ciśnienia pracjalnego tlenu we krwi tętniczej. Powoduje to wzrost wentylacji . Dodatkowo zachodzi impulsacja aferentna od chemoreceptorów do rdzenia przedłużonego, nerwem IX i X, co powoduje pogłębienie wdechów. Chemoreceptory ośrodkowe połączone na powierzchni brzusznej rdzenia przedłużonego, są wrażliwe na zmiany pH płynu mózgowo-rdzeniowego i płynu zewnętrzno-komórkowego w swoim otoczeniu. Zachodzi tutaj proces uwodnienia Co2 do H2CO3. To powoduje dysocjację na H+ i HCO3 - a z kolei zmiana stężenia H+ w płynie mózgowo-rdzeniowym i powoduje pobudzenie ośrodka wdechu i wzrost…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)