Ciśnienie w jamie opłucnej, pętla podatności Wdechowo-wydechowe zmiany objętości płuc są odbiciem zmian jamy opłucnej. Gdyby nie było oporu elastycznego i nieelastycznego, ciśnienie w jamie opłucnej, w trakcie cyklu oddechowego, równałoby się ciśnieniu atmosferycznemu. Opory sprawiają, że mamy ujemne ciśnienie w jamie opłucnej. Relację między ciśnieniem w jamie opłucnej w różnych fazach wdechu i wydechu a retrakcyjnością płuc i oporem przepływu, przedstawia pętla podatności płuc. Podatność płuca, wynikająca z retrakcyjności, obrazowana jest na pętli jej NACHYLENIEM, gdy retrakcyjność jest duża, nachylenie skierowane jest na prawo (większy kąt), gdy retrakcyjność jest mała - nachylenie skierowane jest na lewo (mniejszy kąt). W czasie przemieszczania się powietrza przez drogi oddechowe, relacja między ciśnieniem i objętością płuc, nie jest zgodne ze składową statyczną, odchylenie od niej stanowi składową dynamiczną. Składowa dynamiczna jest obrazem oporu nieelastycznego, a statyczna - ela-
stycznego. W zależności od oporu nieelastycznego, pętla przybiera różne kształty: Mały opór Duży opór Z pętli podatności płuc określa się pracę mięśni oddechowych, związaną z pokonaniem sił sprężystych i niesprężystych (opór przepływu przez drogi oddechowe). Ciśnienie opłucnowe nie jest siłą rozciągającą, wynika z retrakcyjności płuc. W czasie wdechu objętość płuca nie nadąża za wzrostem ciśnienia (opór!), w czasie wydechu sytuacja odwrotna - spadek objęto-
ści nie nadąża za spadkiem ciśnienia. Wydatek energetyczny - mięśnie oddechowe 0,05-0,15W Koszt tlenowy 1mL O2/L wentylacji płuc (w spoczynku 1,5% tlenu pobieranego przez orga-
nizm zużywane jest na mięśnie oddechowe, w czasie natężonego oddychania 20% tlenu).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)