Wczesne drukarstwo

„Korzenie” druku:
odbicia dłoni ludzkich w jaskini Pech - Merle we Francji. - epoka paleolitu;
płaskorzeźby z wypalonej gliny służące do druku wzorów na tkaninie lub skórze ludzkiej;
pieczęcie i stemple.
Wynalazek druku na Dalekim Wschodzie:
stosowanie pieczęci w Chinach już w III w. n.e. do odbijania formuł magicznych;
technika przecierania tekstu na papierze;
Diamentowa Sutra (868r.) technika druku ruchomymi czcionkami wynaleziona przez kowala Pi Shenga ok. 1040 r.
Kultura książki w Europie późnego średniowiecza:
Wąskie grupy czytających w XIII i XIV wieku
(umiejętność czytania posiadali głównie duchowni i niektórzy urzędnicy) Rozwój czytelnictwa i wzrost produkcji książki rękopiśmiennej na przełomie XIV i XV w. System pecji na uniwersytetach
Dyktowanie tekstu wielu kopistą naraz
Okres rozwoju nauki i techniki
Zbiory bibliotek i skryptoriów klasztornych
Wzrost liczby uniwersytetów w XV w., szczególnie w Italii(20), Francji(18) i Niemczech(16)
Miasta jako ośrodki produkcji książki
Upowszechnienie wyrobu papieru w Europie Początki druku w Europie:
Technika druku pojedynczymi stemplami;
Technika ślepego tłoczenia na skórze opraw książkowych ;
Konrad Forster zastosował stemple z wklęsłymi wizerunkami liter
Nowe techniki graficzne - drzeworyt, miedzioryt, metaloryt
Powstanie ruchomych czcionek:
Patryce (stemple z wygrawerowanymi, wypukłymi, odwróconymi stronami, wizerunkami liter, cyfr i innych znaków). Za ich pomocą, poprzez uderzanie młotkiem odbijano wgłębione wizerunki znaków w matrycach Matryce(miedziane bloczki o grubości 5 mm, stanowiły formy odlewnicze czcionek) umieszczano je na dnie aparatu odlewniczego Aparat odlewniczy (miniaturowa komora odlewnicza o dwóch ruchomych metalowych ściankach)
Matryce można było przesuwać pomniejszając lub powiększając prostokątny otwór, do którego poprzez lejkowaty kanał wlewano metalowy stop: ołów(65%), antymon(23%), cyna(12%) W ten sposób powstawały czcionki. Technika druku:
Ligatury - czcionki, w których oczko zawiera dwie (co najmniej) połączone litery w postaci jednego wspólnego, nowego znaku
Abrewiatury - znaki skrótów. Kaszta zecerska - szuflada, metalowa lub drewniana , przeznaczona do przechowywania materiału zecerskiego, głównie czcionek i justunku. Króbka - przegródka w kaszcie zecerskiej
Winkielak - niewielki przyrząd z uchwytem na lewą rękę, mający kształt korytka o jednej ruchomej ściance z zamkiem.

(…)

…, lub osoby pomocne w doskonaleniu druku podawani są Fust oraz Schoffer. Pogląd na autorów wynalazku druku w Polsce:
W XV wieku w Kronice Wszystkiego Świata Marcin Bielski przypisuje wynalazek Fustowi W 1608 r. ukazały się wiersze Jana Protasowicza, jeden z nich poświęcony był wynalezieniu druku przez Gutenberga. W wieku XVIII o Gutenbergu , Fuście i Schofferze pisał min. Ignacy Krasicki w Zbiorze…
… z przodu, a po bokach i z tyłu ograniczona drewnianymi listwami, niższymi od wysokości czcionek. Szczotkowe korektowe odbicie - polegało na przyłożeniu do zaczernionego składu czcionek zwilżonego papieru i poklepywania go z wierzchu szczotką. Ta korekta pozwalała usunąć błędy. Skład drukarski przenoszono z szufli do formy drukowej, którą klinowano w drewnianej ramce, znajdującej się na dolnej, ruchomej…
… drewniany blat(tygiel). Pod spodem znajdowała się podstawa, a na niej ruchomy wózek. Na wózku poruszanym korbą można było wprowadzać pod tłok formę drukową zaczernioną farbą. Była ona nakryta przypiętym do ramy dekla arkuszem papieru. Poprzez mocne pociągnięcie drąga odbijano tekst z przygotowanego składu
Technika druku c.d.:
Arkusz papieru In folio odbijano 4 dni. Przy formacie In quarto stron było osiem…
... zobacz całą notatkę