To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wawrzyniec Goślicki urodził się ok. 1538 r. w Goślicach k. Płocka. Należał do średniozamożnej szlachty. Jego stryj Marcin był doktorem obojga praw i kanonikiem płockim oraz bibliofilem, którego księgozbiór dostał właśnie Wawrzyniec.
Goślicki przyczynił się do narodzin nowożytnej demokracji. Należał do najbardziej poczytnych w Europie polskich pisarzy politycznych. Jego traktat rozchwytywany był w nowożytnej Europie. Podobno stanowił inspirację szekspirowskiej postaci Poloniusza. W Stanach Zjednoczonych uważa się, że traktat Goślickiego wywarł wpływ na Thomasa Jeffersona i Thomasa Paine w czasie tworzenia konstytucji USA.
Był zwolennikiem publicznej edukacji.
Od 1556 r. Wawrzyniec studiował filozofię w Akademii Krakowskiej. W 1562 r. zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Możliwe, że również teologii. Kształcił się we Włoszech, Padwie, Bolonii i Rzymie. Po powrocie został sekretarzem króla Zygmunta II Augusta - pełnił służbę dyplomatyczną. Uczestniczył w misjach na Węgry i do księcia brunszwickiego w 1572 r. W czasie drugiego bezkrólewia był za Ernestem Habsburgiem. Zachował jednak stanowisko, gdy królem został Stefan Batory. Jako sekretarz brał udział m.in. w wyprawach przeciw Gdańskowi i posłował do Brandenburgii. Goślicki był dziekanem kieleckim, kantorem płockim, kanonikiem kujawskim, krakowskim i sandomierskim. W 1587 r. mianowany był na biskupa kamienieckiego i został opatem klasztoru w Mogile. W tym też roku na sejmie konwokacyjny, poparł akt, który potwierdzał konfederację warszawską (dotyczyła wolności religijnej). W efekcie popadł w konflikt ze Stolicą Apostolską, który doprowadził do ekskomuniki. Uznano jednak, że działał „dla świętego spokoju” i szybko o wszystkim zapomniano.
Goślicki prowadził rozmowy z arcyksięciem habsburskim Maksymilianem po klęsce jaką arcyksiążę poniósł pod Byczyną i doprowadził go do granicy. W czasie tej misji wykazał się dużymi umiejętnościami mediacyjnymi. Był jednym z twórców i wykonawców unii brzeskiej. W 1605 r. na sejmie przeciwny był konfliktom wewnętrznym i dymi triadą. Zmarł 31 października 1607 r. w Ciążynie.
Traktat O senatorze doskonałym księgi dwie:
pełny tytuł brzmi O senatorze doskonałym księgi dwie, w których są wyjaśnione obowiązki urzędników oraz szczęśliwe życie obywateli i pomyślność państwa
napisane po łacinie
pierwsze wydanie: Wenecja 1568 r., drugie: Bazylea 1593 r.
rozprawa doktorska
zaliczana do gatunku specula (zwierciadła) - przedstawienie ideału
zadedykowane Zygmuntowi Augustowi
opisał idealnego senatora (namiestnik Boży, sługa, jego celem szczęście obywateli, znawca aktualnej sytuacji w państwie i na świecie, olbrzymi patriota, rozsądny, sprawiedliwy, mężny, dobroduszny, pobożny, szlachetny, poważny
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)