Wartość potencjału spoczynkowego błony komórkowej - omówienie

Wartość potencjału spoczynkowego błony komórkowej
Zdolnosc komórki do utrzymywania stałej wartosci potencjału spoczynkowego zwiazana jest bezposrednio z istnieniem róznicy stezen niektórych jonów pomiedzy wnetrzem i otoczeniem komórki. Dla wiekszosci komórek jonami ”najwazniejszymi” z punktu widzenia potencjału spoczynkowego sa jony sodu, potasu oraz chlorkowe. ”Typowy” -czyli najczesciej spotykany - rozkład stezen jonów jest taki, ze na zewnatrz komórki stezenie jonów sodowych i chlorkowych jest wieksze niz wewnatrz komórki, natomiast stezenie jonów potasu jest wieksze wewnatrz komórki. Stała wartosc potencjału błonowego moze byc utrzymana jedynie wtedy, gdy całkowity ładunek przepływajacy przez błone jest równy zeru (w przeciwnym razie nastepowałaby zmiana ładunku błony i zwiazana z tym zmiana potencjału).
Błona komórki jest przepuszczalna dla jonów - w stanie spoczynku najlepiej przepuszczane sa jony potasu, gorzej chlorkowe, najgorzej zas sodowe. Wobec istniejacych róznic stezen indywidualne strumienie kazdego z jonów nie SA równe zero. W zwiazku z tym potencjał spoczynkowy moze byc utrzymany, gdy suma ładunków przenoszonych przez
jony w jednostce czasu (suma pradów jonowych) jest równa zero:.
stałej róznicy stezen jonów pomiedzy wnetrzem i otoczeniem komórki jest mozliwe dzieki aktywnemu (tzn. wymagającego nakładu energii) transportowi zachodzacemu w przeciwnym - niz dyfuzja - kierunku. Klasycznym przykładem takiego aktywnego mechanizmu transpotu jest pompa sodowo-potasowa.
... zobacz całą notatkę