To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wartość ECW została określona na podstawie koszyka walut narodowych
?A na podstawie czego określano udział walut narodowych w tym koszyku?
Określano na podstawie potencjału gosp krajów członkowskich mierzonego udziałem PKB kraju w PKB wspólnoty oraz na postawie udziału handlu zagranicznego kraju członkowskiego w obrotach handlowych całej wspólnoty. Przyjęta kryteria udziału walut narodowych w koszyku ECW spowodowały, że największy udział miały marka RFN ponad 30%, czyli uzyskała ona zasadniczy wpływ na wartość ECW, istotny udział miały również frank francuski, funt brytyjski i lir włoski. Udział poszczególnych walut w ECW decydował o jego stabilności. ECW pełniła następujące funkcję jako waluta umowna:
Deminatorem wartości walut narodowych, czyli tzw. walutę odniesienia kursy walut narodowych były ustalone w stosunku do ECW. ECW pełniła funkcję miernika wartości innych walut
Była walutą ewidencji funduszy wspólnych oraz walutą budżetu wspólnego. ECW stała się walutą finansów wspólnotowych. Wartości były wyrażane w ECW ale, ECW była także walutą kredytową, chodź nie wyemitowaną (nie była w obiegu). Ponieważ ECW była walutą stabilną to w latach 80. rosło jej znaczenie jako waluty emisji papierów kredytowych czyli tzn., że obligację instytucji finansowych zwłaszcza wspólnotowych były emitowane w ECW. Z czasem ECW była stosowane do denominacji papierów wartościowych, także przez kraje trzecie. Pyzatym korporacje międzynarodowe również wykorzystywały ECW do emisji własnych obligacji. ECW stało się również walutą rozliczeń w transakcjach pomiędzy krajami członkowskimi. Istniała także możliwość zakładania rachunków w bankach w ECW i to zarówno dla podmiotów gosp jak i osób prywatnych. Natomiast z prawnego punktu widzenia w świetle prawa dewizowego ECW było walutą obcą, w krajach członkowskich co utrudniało zdobywanie przez ECW coraz większego znaczenia w pełnieniu wszystkich funkcji pieniądza. Krajem, który nie był zainteresowany umacnianie pozycji ECW było RFN, dlatego, że marka była walutą międzynarodową cieszącą się dużym zaufaniem i gdyby ECW wpływała na spadek zainteresowania marą, a tak mogło by być gdyby nie miała statusu waluty zagranicznej. To by było wbrew interesom RFN na tamtym etapie funkcjonowania ESW. Niemniej instytucjami, które promowały ECW na rynku prywatnym, poza strefą oficjalną wspólnoty była komisja wspólnot europejskich i europejski bank inwestycyjny.
Oceniając role ECW w ESW należy podkreślić, że była ona znacząca i myślano również, o tym by wyemitować ECW jako walutę obiegową i przekształcić je we wspólną walutę co miało miejsce na etapie dyskusji i realizacji UGiW.
Trzeci element ESW
Wspólna polityka dostosowań kursowych polegała ona na tym , że zmiany kursów oficjalnych (centralnych) mogły być przeprowadzone tylko za zgodą wszystkich krajów uczestniczących w ESW.
(…)
….
?Dlaczego taką zasadę wprowadzono?
Otóż po to by nie dochodziło do posługiwania się kursami walutowymi jako instrumentem polityki handlowej w celu podniesienia konkurencyjności eksportu, chodzi w tym przypadku o dewaluowanie oficjalne obniżanie kursów walutowych przez kraje członkowskie. Bo wtedy towary eksportowane stają się tańsze, a w polityce handlowej nazywa się to manipulacja kursem walutowym…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)