To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPOIWA HYDRAULICZNE
Wapno hydrauliczne - wiązanie
reakcja chemiczna z dwutlenkiem krzemu SiO2, który jest
głównym składnikiem piasku. Reakcja ta może zachodzić tylko w
temperaturze powyżej + 1000C i w obecności wody. Kwarc łączy
się z wodą tworząc kwas krzemowy:
SiO2 + H2O = H2SiO3,
kwas krzemowy reaguje z wodorotlenkiem wapniowym:
2Ca(OH)2 + H2SiO3 = 2CaO·SiO2·2H2O
Np. produkcja cegły wapienno-paskowej i betonów komórkowych
- autoklawizacja
Ponadto zaprawy do murów fundamentowych, wyprawy
tynkarskie, betony niewielkiej wytrzymałości
Cechy techniczne wapna hydraulicznego: stopień zmielenia i
wytrzymałość zapraw normowanych
2÷7 MPa — zaprawa klasy HL2, 3,5÷10 MPa — zaprawa klasy
Wykład nr 2
3
HL3,5,
5÷15 MPa — zaprawa klasy HL5.
SPOIWA HYDRAULICZNE
Cement portlandzki
Cementami portlandzkimi nazywamy spoiwa otrzymywane ze
zmielenia klinkieru cementowego z dodatkiem do 5% kamienia
gipsowego, a także dodatków żużla, pyłu krzemionkowego,
pucolany, popiołu lotnego bądź wapienia, których ilości są różne
i wynoszą 3÷95%.
Patent na „cement portlandzki" w roku 1824 przyznano
Josephowi
Aspdinowi,
murarzowi,
kamieniarzowi
i
budowniczemu z Leeds. Temperatura procesu wypału była
znacznie niższa od temperatury spiekania. „Prototyp"
nowoczesnego cementu uzyskał w 1845 roku Izaak Johnson,
który wypalał mieszaninę gliny i kredy aż do spieczenia, tak aby
mogły nastąpić reakcje niezbędne do utworzenia się
odpowiednich, silnie wiążących składników.
Wykład nr 2
4
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)