To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Politechnika Wrocławska
Wydział Górniczy
Projekt nr 2.
Ocena wartości elementów środowiska. Waloryzacja zespołów bagiennych.
Wykonał:
1. Wstęp.
Ze względu na dostępność literatury projekt ten omówiony jest jedynie na podstawie szaty roślinnej.
Zespoły wodne i bagienne należą do najbardziej naturalnych naszych zbiorowisk roślinnych. Rozwinęły się niezależnie od człowieka i utrzymują się bez jego współdziałania. Mimo to jednak wpływ człowieka na przeważną część tych zespołów zaznacza się bardzo wyraźnie. Bezpośrednio - przez koszenie zespołów bagiennych, a przez grabienie i wyrzucanie na brzeg roślin wodnych, gdy przeszkadzają gospodarce rybnej; pośrednio - przez regulację rzek lub osuszanie bagien, zabiegi, które zacieśniają powierzchnię zajętą przez roślinność wodną i bagienną. W paru ostatnich dziesiątkach lat coraz większe rozmiary przybiera zanieczyszczenie wód, spowodowane przez rozrastające się miasta, zakłady przemysłowe, masową turystykę, w coraz większym zakresie stosowane herbicydy. Wzrasta stale nie tylko zanieczyszczanie zbiorników wodnych, ale także zawartość w nich soli mineralnych w związku z odprowadzaniem ścieków oraz poprzez nawożenie otaczających pól i łąk. Zwiększa się poprzez to ich produkcja, a jeziora oligotroficzne, wskutek doprowadzania znacznych ilości przede wszystkim związków azotowych i fosforowych, podlegają gwałtownej eutrofizacji. Po-woduje to zamieranie wielu roślin wodnych i bagiennych i ubożenie ich zbiorowisk. Wreszcie wpływa człowiek przez mimowolne wprowadzanie - co prawda bardzo niewielu - roślin obcego pochodzenia. Na razie znamy u nas tylko jedną roślinę bagienną, która dostała się do nas dzięki człowiekowi: tatarak (Acorus calamus) dotarł do Europy środkowej w XVI w., od tego czasu rozpowszechnił się tak, że dziś nie ma chyba okolicy, gdzie by go nie można było spotkać.
2. Zespoły bagienne (szuwary).
Zespoły te rozwijają się w wodach płytkich o głębokości od paru centymetrów do 1-1.5 m; w niektórych woda okresowo wysycha nawet zupełnie. Przy najczęściej spotykanym układzie roślinności na starorzeczach i jeziorach szuwary tworzą pas najbardziej zewnętrzny przybrzeżny. Zespoły wysokich turzyc (związek Magnocaricion elatae
(…)
…. rocznie do 200 q siana z hektara, inne zespoły - 60-80 q/ha. Wartość odżywcza turzycowej roślinności bagiennej jest większa niż dotychczas mniemano, zawartość witamin jest tu bowiem wyższa niż w roślinności łąkowej.
3. Podsumowanie.
Jako jedno z zastosowań terenów bagiennych można zaproponować wykorzystanie dla celów rolniczych (dodatkowa ilość paszy suchej w hodowli bydła jest zawsze mile widziana…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)