To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UŻYTKOWANIE WIECZYSTE
Użytkowanie wieczyste 46 odgrywa dużą rolę jako forma wykorzystywania gruntów należących do Skarbu Państwa oraz gmin i ich związków, zwłaszcza na cele związane z budownictwem mieszkaniowym. Należy ono do praw rzeczowych i jak wszystkie prawa rzeczowe jest prawem podmiotowym bezwzględnym. Z punktu widzenia praktycznych uprawnień użytkownika,
a zwłaszcza zakresu, w którym może on rozporządzać rzeczą, użytkowanie wieczyste jest zbliżone do prawa własności 47 .
Ustanowienie użytkowania wieczystego na gruncie Skarbu Państwa jest możliwe tylko w odniesieniu do gruntów położonych w granicach administ- racyjnych miast. Grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami mogą być oddane w użytkowanie wieczyste tylko wtedy, gdy są włączone do planu zagospodarowania przestrzennego i przekazane do realizacji zadań przewidzia- nych planem. Ograniczenie to nie dotyczy gruntów należących do gmin i ich związków.
Użytkowanie wieczyste może być ustanowione na rzecz osoby fizycz- nej i osoby prawnej. Użytkownik wieczysty uzyskuje bardzo szerokie pra- wo, zapewniające mu możliwość swobodnego w zasadzie - w granicach ustalonych w umowie - władania i dysponowania gruntem, przez długi okres. Zapewnia to opłacalność inwestycji, na przykład wybudowania do- mu. Z reguły tereny Skarbu Państwa oddawane są w użytkowanie wie- czyste osobom fizycznym na budowę domów oraz spółdzielniom budow- nictwa mieszkaniowego 48 .
Oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie następuje na podstawie umo- wy, zawartej w formie aktu notarialnego między organem administracji państwowej lub samorządowej i użytkownikiem. Użytkowanie wieczyste pod- lega wpisaniu do księgi wieczystej.
Treść użytkowania wieczystego, prawa podobnego - jak wspomniano - do własności, jest następująca. Użytkownik może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. Jego prawo jest prawem zbywalnym, może więc swoje użytkowanie sprzedać innej osobie, podarować, zapisać w testamencie. W stosunku do prawa własności użytkowanie wieczyste wykazuje dwa istotne ograniczenia: a) pod względem czasu trwania, b) pod względem sposobu korzystania z terenu.
Umowa o oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie może być zawarta na okres od 40 do 99 lat (w praktyce z reguły na okres maksymalny). Po wygaśnięciu prawa teren wraca we władanie państwa lub gminy wraz ze wzniesionymi na nim budynkami i innymi częściami składowymi. Budynki wzniesione przez użytkownika stanowią z reguły jego odrębną własność, ale własność ta wygasa w chwili wygaśnięcia użytkowania wieczystego. Za budynki takie i inne poczynione inwestycje użytkownik otrzymuje stosowne wynagrodzenie. Wygaśnięcie użytkowania przed upływem ustalonego terminu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)