To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Uwzględnianie zjawiska zmęczenia
Jak wiadomo zjawisko zmęczenia występuje w konstrukcjach i jej elementach oraz połączeniach poddanych częstym zmianom naprężeń. Wywoływane są one przede wszystkim przez obciążenia ruchome oraz przez wiatr. Należy zaznaczyć, że sprawdzenie wpływu zmęczenia na pracę konstrukcji można pominąć w projektowaniu kładek dla pieszych.
Dla celów projektowych, w EN 1995-2 [218], zaproponowano uproszczoną metodę, opartą na ekwiwalentnej stałej amplitudzie obciążenia zmęczeniowego, która reprezentuje efekt zmęczenia przy pełnym spektrum sytuacji obciążeniowych. Bardziej zaawansowana metoda przy zmiennej amplitudzie naprężeń korzysta np. z teorii kumulowania naprężeń w zakresie sprężystym (hipoteza Palmgrena-Minera).
Należy uwzględniać fakt istnienia sztywnych i półsztywnych węzłów oraz efekty II-ego rzędu spowodowane odkształceniami.
Sprawdzenie stanu granicznego zmęczenia jest wymagane, jeżeli współczynnik k określany równaniem (8.95)
Warunkiem koniecznym do przeprowadzenia prawidłowej analizy zmęczeniowej jest odpowiednie zdefiniowanie modelu obciążeń. Musi on wywoływać maksymalne i minimalne naprężenia w rzeczywistych elementach konstrukcji. Model ten powinien korelować z wymaganiami EN 1991-2 [215]. Liczba stałych amplitud cykli naprężeń w roku Nobs powinna być przyjmowana z tablicy 8-8 albo, jeśli znane są dane na temat rzeczywistego ruchu na obiekcie, obliczona ze wzoru (8.96)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)