Ustrój społeczny despotii

Ustrój społeczny despotii kapłani - najważniejsza pozycja w państwie, grupa zamknięta, dziedziczna, na czele stał arcykapłan, w Egipcie grupa wyższa (ojcowie lub słudzy boży) i niższa (czyści), posiadali ziemie z nadań monarszych, władzę, wiedzę dotyczącą np. irygacji, władcy nadawali kapłanom przywileje, ludność świecka - urzędnicy, żołnierze, kupcy, rzemieślnicy, chłopi, niewolnicy - a w Mezopotamii: awilum - pełnoprawni obywatele (potomkowie zdobywców, członkowie rodów), muszkenum - warstwa pośrednia (wyzwoleńcy i autochtoni); wardum - niewolnicy, urzędnicy - druga po kapłanach najważniejsza warstwa, tysiące posad urzędniczych, pierwotnie urzędnikiem można było zostać posiadając jedynie wykształcenie, potem także urodzenie żołnierze - za zasługi dostawali ziemie i przywileje, w Mezopotamii otrzymywali w dzierżenie ilkum - grunt, dom, ogród i żywy inwentarz, było dziedziczne, niezbywalne, służbę wojskową właściciel wykonywał osobiście, jeśli nie to śmierć kupcy i rzemieślnicy - nie posiadali praw politycznych w Egipcie, posiadali w Mezopotamii, był to niewielki ułamek ludności chłopi - najliczniejsza grupa, ponad 90% ludności w Egipcie żyli na ziemie faraona, rzadziej na ziemi świątyni i urzędników, w Mezopotamii panujący oddawali chłopom ziemię w dzierżawę bezpośrednią, chłopi płacili świadczenia w naturze, niewolnicy - źródła niewoli: jeniectwo, urodzenie, sprzedaż niewypłacalnego dłużnika i rodziny, niewolnik był rzeczą pod względem prawnym, wolność uzyskiwało się przez samowykupienie, za ucieczkę kara śmierci
... zobacz całą notatkę