PAŃSTWO NIEWOLNICZE I Monarchie despotyczne 1. Egipt Nomy - jednostki terytorialne w dolinie Nilu
państwo Dolnego Egiptu = delta Nilu (czerwone królestwo)
państwo Górnego Egiptu = na południu od delty (białe królestwo)
Dawne państwo egipskie 3200 - 2400r. p.n.e.
Połączenie górnego i dolnego Egiptu przez władcę górnego Menesa ok. 3200 r. p.n.e., stolica Thin, następnie Memfis. W III tys. p.n.e. rozluźnienie stosunków i rozpad
Średnie państwo egipskie 2150 - 1700r. p.n.e. Zjednoczenie pod rządami władcy Teb, scentralizowanie władzy publicznej. Rozpad spowodowany konfliktami społecznymi i wielkim powstaniem chłopskim
Nowe państwo egipskie od 1850r. p.n.e.
Ponowne zjednoczenie przez władcę górnego Egiptu, przeprowadzenie reform wewnętrznych, prowadzenie patyki ekspansji, rangę mocarstwa uzyskał za panowania Ramzesa II.
525r p.n.e. - podbój perski
323r. p.n.e. - podbój dokonany przez Aleksandra Macedońskiego
30r. p.n.e. - Egipt stał się prowincją państwa rzymskiego
Stosunki społeczne Kapłani - dysponowali wielkimi majątkami, które należały do świątyń, cieszyli się dużym autorytetem i znaczeniem w państwie. Stan zamknięty, a przynależność stała się dziedziczna. Urzędnicy - dzielili się na wyższych i niższych, stan zamknięty
Żołnierze - w okresie Nowego Państwa Egipskiego otrzymali przywileje podatkowe, za zasługi wojenne otrzymywali ziemię, stan zamknięty
Chłopi - zatrudnieni na roli i przy pracach publicznych, ziemię uprawiali w ramach wspólnot gminnych albo indywidualnie, płacili daniny za użytkowanie ziemi, nie mógł opuścić ziemi bez zezwolenia, podlegali karom za nie wypełnianie obowiązków. Kupcy i rzemieślnicy - nie posiadali praw, pracowali w przedsiębiorstwach nadzorowanych przez urzędników
Niewolnicy - własność państwa, używani do robót publicznych, niewolnikiem można było się stać przez niespłacenie długu. Ustrój polityczny Administracja centralna Faraon - najwyższa władza, otoczony boską czcią, uchodził za biga, zajmował się ustawodawstwem, wojskowością i sądownictwem. Wezyr - najwyższy dostojnik po faraonie, administrował kraj przez urzędników
Administracja lokalna Nomarchowie - zarządzali powiatami (nomami) w dziedzinie gospodarczej, finansowej i sądowniczej, pochodzili z nominacji faraona
Sądownictwo Nomarchowie - sądownictwo lokalne
Trybunał Sześciu Izb Sądowych - sądownictwo wyższe, przewodniczył wezyr
Faraon - najwyższy sędzia, mógł sądzić każdą sprawę osobiście i zmienić każdy wyrok
(…)
…, podlegali kontroli, musieli uzyskać absolutorium
A) Urzędnicy wyżsi Archonci >> kierowali sprawami państwowymi i sprawowali sądownictwo
>> od V w. p.n.e. tylko drobne sprawy sądowe i przyjmowanie skarg
Eponymos - skargi spadkowe, rodzinne i opiekuńcze
Bazileus - skargi zw. z kulturą i o przelew krwi
Polemarchos - sprawy cywilne metojków i cudzoziemców
Thesmotheci (pozostałych 6 archontów)
>wyznaczanie…
… przez Teby
Związek Peloponeski - VI w. p.n.e. - założony przez Spartę
Związek Morski - 478r. p.n.e. - założony przez Ateny, utrzymanie wspólnej floty, ujednolicenie rynku greckiego, unifikacja prawa, rozprzestrzenianie się demokracji i kultury ateńskiej Cechy demokracji ateńskiej Zapewniała wszystkim klasom dostęp do władzy
Najwyższa władza należała do obywateli ateńskich
Demokracja zapewniała równość praw…
… Starszych, rozszerzenie władzy tylko w czasie wojny, w warunkach pokojowych primus inter pares, ważniejsze sprawy rozwiązywał z Rada Starszych (bule), początkowo elekcyjny, następnie dziedziczny. Zgromadzenie ludowe (agora) - zwoływane przez króla w sprawach istotnych dla całego państwa. Sparta - polis arystokratyczna
Ustrój społeczny
Podstawa gospodarki było rolnictwo
Spartiaci - posiadali pełna prawa…
… lat - obowiązek odbywania służby wojskowej
Głównym zajęciem były ćwiczenia wojskowe i Zycie w oddziałach zbrojnych
Periojkowie - ludność zależna, zamieszkała na obrzeżach terytoriów spartiatów, zajmowali się rzemiosłem i handlem, posiadali prawa cywilne, pozbawieni praw politycznych, spoczywał na nich obowiązek służby wojskowej, byli właścicielami ziemi, którą mogli swobodnie dysponować
Heloci - niewolnicy…
… króla przejmował jego najstarszy syn, władzę sprawowali kolegialnie, każda ich decyzja wymagała zgody obu. Jeden król zawsze wyruszał na wyprawę
Król mógł osadzić drugi król z 2 eforami i geruzją. Karą było pozbawienie tronu, wygnanie, albo kara śmierci. Uprawnienia króla sprowadzały się do władzy wojskowej i funkcji kapłańskich. Król mógł karać obywateli w czasie wojny. Reprezentował państwo wobec…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)