ustrój Polski wczesnośredniowiecznej

Nasza ocena:

5
Pobrań: 175
Wyświetleń: 1253
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
ustrój Polski wczesnośredniowiecznej - strona 1 ustrój Polski wczesnośredniowiecznej - strona 2

Fragment notatki:


Temat: Ustrój Polski wczesnośredniowiecznej    Na czele państwa stał monarcha (król albo książę). Obowiązywała zasada dziedziczenia tronu, de  facto władzę powinni objąć WSZYSCY synowie władzy, co powodowało podział państwa na  części. W przypadku, gdy urodziło się dwóch synów, jeden z nich oddawany był na naukę do  klasztoru. Pod rokiem 1026 w roczniku można znaleźć zapis, który mówi, że Kazimierz [później  Odnowiciel] został wysłany na naukę. Jedno ze źródeł późniejszych sugeruje, że miał on brata  Bolesława, który dostał przydomek Zapomniany, jednak nie jest to uznane za fakt historyczny, a  Kazimierz Odnowiciel został wysłany tylko na naukę, a nie do klasztoru na zawsze.    W roku 1138 Bolesław Krzywousty, kiedy umierał, miał 5 synów. Zdecydował więc na podział  państwa na dzielnice z zasadą pryncypatu (najstarszy wiekiem przedstawiciel dynastii piastowskiej  jest seniorem). Dzielnic dziedzicznych było 3 i obieli je dorośli synowie Bolesława Krzywoustego  (Władysław Wygnaniec – Śląsk; Bolesław Kędzierzawy – Mazowsze; Mieszko Stary –  Wielkopolskę). Wdowę po Krzywoustym uposażono ziemią Sieradzko-łęczycką. Dzielnica  krakowska była dzielnicą senioralną.    Przy boku monarchy była rada monarsza. Już u boku Bolesława Chrobrego, według Galla Anonima,  stało 12 doradców. Później w skład rady wejdą najważniejsi dostojnicy państwa, zarówno  duchownych jak i świeckich. Rada podróżowała po kraju razem z królem.    Oprócz rady ważnym elementem ustroju państwa było ramię zbrojne państwa, za czasów Mieszka I  i Bolesława Chrobrego była to drużyna.    Więc – zgromadzenie wolnych ludzi danej ziemi. Na wiecu młodsi synowie Bolesława uzyskali  zgodę na wydanie za mąż ich siostry, co świadczy o wpływie wiecu na politykę zagraniczną.  Bolesław Wstydliwy zwołał kilkadziesiąt takich zgromadzeń za swego panowania.    Urzędnicy:  Comes palatinus – komes pałacowy, kanclerz, skarbnik, łowczy, koniuszy, wychowawca synów,  stolnik.    Ważnym elementem państwa były osady służebne, gdzie mieszkańcy produkowali coś lub  wykonywali usługi na polecenie monarchy.    Poradlne – występuje również pod nazwami podworowe albo podymne. Jest to danina, później  podatek.    Narzaz – do niedawno uważany był za daninę ze zwierząt prowadzonych na rzeź. Teraz uważa się  go za formę wczesnośredniowiecznego kwitu podatkowego. Narzazać czyli nacinać, nacinano  patyki odpowiednią ilością nacięć, jeden zostawał w zamku, jeden zabierał ze sobą 'podatnik'.    O rodzajach posług dowiadujemy się z XIII-wiecznych dokumentów immunitetowych, ponieważ  był to czas częstego zwalniania się z nich.    Jednym z popularniejszych posług była stacja, czyli ugoszczenie króla i jego dworu podczas jego 

(…)

… w Polsce nie uległ podziałowi na dzielnice.
Sprawa ius spolii – prawo łupu. Książę miał prawo do zagarnięcia ruchomego majątku po zmarłym
biskupie. Na mocy przywileju ius spolii został zniesiony i majątek ten dziedziczył następca biskupa.
Innym aspektem spornym było to, czy duchowni mają obowiązek stawania na sądzie świeckim.
Sprawa wybuchła za czasów arcybiskupa gnieźnieńskiego Henryka Kietlicza (1199…
… mu się zdobyć Małopolskę.
Przywilej powtarza treść przywileju z Cieni.
Wolny mieszkaniec wsi wczesnośredniowiecznej to kmieć. Chłopi pojawiają się dopiero później.
W wieku XIII dochodzą nowe kategorie dochodów, które nie występowały wcześniej. Król zaczyna
czerpać olbrzymie dochody z żup solnych (najpierw w Bochni). Pojawiają się również cła, podatki
nadzwyczajne oraz szos (podatek miejski, 2 grosze od 1…
… w Polsce nie uległ podziałowi na dzielnice.
Sprawa ius spolii – prawo łupu. Książę miał prawo do zagarnięcia ruchomego majątku po zmarłym
biskupie. Na mocy przywileju ius spolii został zniesiony i majątek ten dziedziczył następca biskupa.
Innym aspektem spornym było to, czy duchowni mają obowiązek stawania na sądzie świeckim.
Sprawa wybuchła za czasów arcybiskupa gnieźnieńskiego Henryka Kietlicza (1199…
… – wykonywany przez sołtysa i radę wiejską lub wójta i radę miejską.
Prawo wolnizny – nowi mieszkańcy byli zwolnieni przez jakiś czas z podatków. Czynsz był
monetarny.
Prawo chełmińskie – głównie na północy.
Wraz z rozwojem prawa niemieckiego rozwijają się immunitety – ekonomiczne lub sądowe.
W tym czasie ogromne przywileje zyskuje duchowieństwo, ze względu na osłabienie centralnej
władzy państwowej. Kościół…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz