Ustanowienie szefa misji - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 77
Wyświetleń: 574
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Ustanowienie szefa misji - omówienie - strona 1 Ustanowienie szefa misji - omówienie - strona 2 Ustanowienie szefa misji - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Ustanowienie szefa misji
Ustanowienie szefa misji przebiega w dwóch etapach.
Etap pierwszy to udzielenie wstępnej zgody. Państwo wysyłające musi upewnić się, czy osoba, którą zamierza wyznaczyć jako szefa misji jest akceptowana przez państwo przyjmujące (agrement). Uzyskanie owego agrement nie jest konieczne, gdy szefem misji jest chairge d'affair at interim. W tym ostatnim przypadku wystarcza poinformowanie o mianowaniu ministra spraw zagranicznych państwa przyjmującego.
Sprawa p. Keiley'a
P. Keiley był dyplomatą amerykańskim. W 1885 roku Stany Zjednoczone wyznaczyły go na stanowisko ministra misji amerykańskie w Rzymie. Król włoski odmówił przyjęcia go. Wskazał na pewną wcześniejszą wypowiedź, której autorem był Keiley. W czasie swego wystąpienia w rzymskokatolickim kościele w stanie Virginia skrytykował on Włochy za dokonanie aneksji Państwa Kościelnego. Wkrótce potem powierzono mu stanowisko posła w Wiedniu. Wiedeń nakazał swemu posłowi w Waszyngtonie zwrócić „w możliwie delikatny sposób uwagę Rządu Stanów Zjednoczonych”, że państwo wysyłające powinno uzyskać zgodę państwa przyjmującego na osobę danego posła. Władze Austro-Węgier dodały, że sytuacja, w której posłem państwa obcego w Wiedniu jest osoba pozostająca w cywilnym związku małżeńskim z Żydówką „jest niedopuszczalna i nie do zaakceptowania”.
Odmowa udzielenia agrement może nastąpić z jakiejkolwiek przyczyny. Państwo odmawiające nie jest zobowiązane do ujawnienia tej przyczyny. Zazwyczaj odmowa udzielenia agrement związana jest z:
Negatywnie ocenianą przeszłością dyplomatyczną kandydata.
Dwie sprawy z lat: 1983 i 1944
W 1983 roku Kuwejt odmówił udzielenia agrément szefowi misji Stanów Zjednoczonych. Wcześniej, przez kilka lat, pełnił funkcję Konsula Generalnego w Jerozolimie.
W 1944 roku rząd francuski nie udzielił agrément nuncjuszowi apostolskiemu, który wcześniej akredytowany był przy rządzie Vichy.
Istnieje podejrzenie, iż kandydat naruszył wcześniej prawo.
Sprawa p. Nora Astorga
W 1984 roku Stany Zjednoczone odmówiły udzielenia agrément p. Nora Astorga z Nikaragui. Podejrzewano, że kilka lat wcześniej, jako członkini partyzantki sandinowskiej, nakłaniała jednego z doradców prezydenta Nikaragui do popełnienia zbrodni.
Negatywną opinią o osobistych właściwościach kandydata.
Sprawa Horace Philips'a
W 1968 roku saudyjski król Faisal wycofał agrément udzielone wcześniej posłowi brytyjskiemu po tym jak wyszło na jaw, że ma on żydowskie korzenie.
PM nie określa ani formy zapytania w przedmiocie agrement ani formy udzielenia odpowiedzi. W większości przypadków zapytanie składane jest między protokołami dyplomatycznymi zainteresowanych ministerstw spraw zagranicznych. Względy kurtuazji międzynarodowej wymagają dyskrecji przy przekazywaniu przyczyn odmowy agrement.


(…)

… wszystkich klas szefów misji dyplomatycznej, z wyjątkiem charge d'affair, związana jest z przekazywaniem głowie państwa przyjmującego tzw. listów uwierzytelniających (kredencjałów).
Złożenie kredencjałów na ręce Prezydenta RP http://www.prezydent.pl/x.node?id=4542760&fotoserviceId=13000155
Charge d'affair en pied otrzymuje tzw. listy wprowadzające, które przekazuje nie głowie państwa przyjmującego…
… uzasadniających jego przyjęcie”. Wykład VI 24 marzec 2009
Dokonanie akredytacji oznacza, że szef misji dyplomatycznej jest umocowany do tego, by bez szczegółowego pełnomocnictwa dokonywać:
wszelkie czynności, które mieszczą się w ramach funkcji dyplomatycznych
wszelkie inne czynności wyraźnie przewidziane przez PM np. w art. 7 ust. 26 Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów.
Art. 7 ust. 2b Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Szef misji dyplomatycznej może - bez potrzeby przedkładania pełnomocnictw - przyjąć tekst traktatu między państwem wysyłającym a państwem przyjmującym. W pozostałych przypadkach dla dokonywania czynności np. zawarcia umowy międzynarodowej szef misji dyplomatycznej potrzebuje już szczegółowego pełnomocnictwa. Nie ma on tzw. „full powers”.
Na gruncie prawa konsularnego funkcję listów…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz