To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Uskoki
Uskoki to rezultat wzajemnego przemieszczenia rozerwanego masywu skalnego w pionie lub poziomie, bądź w obydwu kierunkach jednocześnie. Do podstawowych elementów uskoku należą:
płaszczyzna (rzadziej powierzchnia) rozdzielenia warstw zwana ślizgiem,
skrzydła (rozdzielone części masywu),
zrzut jako przesunięcie warstw względem siebie.
Szczelina, wzdłuż której nastąpiło przesunięcie skał, jest zwykle rozwarta i wypełniona materiałem okruchowym, namytym lub wykrystalizowanym. Zdarza się również, że woda wymywa wypełnienie szczeliny naruszając wyraźnie ciągłość masywu. Uskoki tworzą zwykle rozległe pola czy strefy uskokowe, w których skały są poprzecinane siecią nieciągłości o różnych kierunkach przebiegu. Zrzuty takiej rodziny uskoków dochodzą od kilku do kilkudziesięciu metrów. Szczególnie gęstą sieć uskoków obserwuje się na terenach przedgórza i na stokach grzbietów górskich, aczkolwiek można je spotkać również na starych płytach geologicznych. Szczególnym przypadkiem wzajemnego pionowego przesunięcia warstw jest fleksura, w której następuje jedynie wycienienie, a nie rozerwanie warstw skalnych.
Prowadzenia robót podziemnych w rejonie uskoków należy z reguły unikać. Często ślizg uskoku jest miejscem czynnym, zwłaszcza gdy powstał on w nowszych epokach geologicznych. Stwarza to szczególnie duże zagrożenie pobudzeniem czynności uskoku, zawałem górotworu bądź gwałtownym wtargnięciem wód podziemnych. W przypadku konieczności przejścia obiektu podziemnego przez uskok, występuje potrzeba wzmocnienia obudowy w związku z lokalnym wzrostem ciśnienia górotworu, rozwiązania problemów nierównomiernego osiadania budowli, a także specjalnych zabezpieczeń robót podziemnych (rys. 2.11).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)