To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Uruchamianie systemu ANSYS
Program ANSYS, jako dość wszechstronne i złożone narzędzie, może pracować w
różnych trybach, począwszy od trybu wsadowego, poprzez różne interfejsy graficzne, a
skończywszy na najbardziej rozbudowanym interfejsie graficznym ANSYS Workbench,
umożliwiającym modelowanie złożonych struktur przestrzennych w środowisku przypominającym systemy CAD. Poniżej omówiony zostanie standardowy tryb pracy interaktywnej
dostępny w każdej instalacji i konfiguracji ANSYSa. Warto w tym miejscu nadmienić, że w
zaawansowanych zastosowaniach dość przydatny jest również na pozór przestarzały już tryb
wsadowy. Nie będziemy go jednak tu prezentowali, odsyłając czytelnika do dokumentacji
ANSYSa (Help → Operations Guide → Running the ANSYS Program → Batch Mode).
Zwykłe, ale niezalecane uruchomienie ANSYSa polega na wykorzystaniu jego
domyślnej ikony w Windows: Menu Start → Wszystkie Programy → ANSYS x.x → ANSYS.
Uruchamiając program w ten sposób nie mamy niestety możliwości ustawienia pewnych
istotnych parametrów, a ich domyślne wartości nie są na ogół dostatecznie przystosowane.
Lepszą kontrolę nad parametrami pracy ANSYSa zapewnia jego uruchamianie poprzez
pomocniczy program, tzw. ANSYS Product Launcher (w tej samej lokalizacji, co wspomniana
wyżej ikona; dla wygody skrót do tego programu warto jest umieścić na pulpicie Windows).
Okienko startowe ANSYS Product Launcher (w typowej konfiguracji) wygląda
następująco:
Katalog roboczy
Nazwa zadania
Przycisk uruchomienia
*) ZZI, WIL, PW – materiały do użytku wewnętrznego
U-1
Uruchamianie systemu ANSYS
Podstawowe parametry obejmują:
• Simulation Environment: ANSYS
• License: ANSYS Multiphisics (ew. Mechanical / Structural)
• Working directory: katalog roboczy
• Job name: nazwa zadania
Uwaga: Szczególnie ważne jest ustawienie odpowiedniego katalogu roboczego. Ze względu
na wydajność i możliwe ograniczenia pojemności (tzw. quota) nie zaleca się pracować na
dyskach sieciowych. Program w czasie pracy tworzy tymczasowe pliki o dużych rozmiarach,
z tego względu lepiej jest w tym celu wskazać odpowiedni katalog na wydajnym, lokalnym
dysku twardym. W pracowniach komputerowych 21 i 22 najlepiej jest pracować w katalogu
c:\tmp\mójpodkatalog.
Wszystkie wspomniane wyżej parametry są przechowywane w pewnym pliku
konfiguracyjnym i przy kolejnym uruchamianiu ANSYSa są automatycznie odtwarzane. W
typowej pracy w przyszłości wystarczy na ogół jedynie zmiana nazwy dla nowo tworzonego
zadania.
Uwaga: nazwa zadania będzie używana do wszystkich generowanych plików.
Do ważniejszych plików należą:
*.log – zapis sesji, czyli wszystkich rozkazów wydawanych z klawiatury lub myszką
*.db – baza danych przechowująca model konstrukcji
*.rst – plik z wynikami obliczeń
Przy pierwszym uruchamianiu ANSYSa warto również skonfigurować parametry
występujące w kolejnych dwóch zakładkach:
grafika
Szczególnie przydatna jest zmiana ustawienia grafiki na drugiej zakładce. Pierwszy
(domyślny) tryb win32 jest dość ubogi i nie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)