To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
DELIMITACJA OBSZARÓW- jest to metoda podziału jakiegoś obszaru, dzielimy ze względu
na różne cele realizacji zadań inwestycyjnych i społecznych
Podział przestrzeni w planowaniu przestrzennym:
a) podział na mniejsze, jednorodne (homogeniczne) obszary
b) poszczególne części składowe zaliczane są do tej samej grupy.
Obszar problemowy – to obszar gdzie dominuje jakiś problem, szczególne zjawisko z
zakresu gospodarki przestrzennej lub występowania konfliktów przestrzennych. To także obszar
wykazany w planie zagospodarowania przestrzennego gminy.
Obszary jednofunkcyjne – problemem danego obszaru jest tylko jeden element np. obszar
deficytu wody.
Obszary wielofunkcyjne:
1) konfliktów i dysproporcji funkcjonalnych rozwoju (stan zastany):
a) obszary ekologicznego zagrożenia
b) obszary zagrożenia deficytem wody
c) obszary chronione
d) obszary o wysokiej stopie bezrobocia
2) obszary niewykorzystanych możliwości rozwoju (obszar gdzie można, ale się nie
gospodaruje):
a) niska produktywność rolnictwa
b) niewykorzystane przestrzenie dla rolnictwa
c) niewykorzystane przestrzenie dla rozwoju konkretnej dziedziny gospodarki.
METODY DELIMITACJI OBSZARÓW: Klasyfikacja – opiera się na wyróżnieniu
obszarów na podstawie 1 cechy. Typologia- opiera się na wielu cechach nawet wzajemnie
powiązanych bez warunku przestrzennej ciągłości. Regionalizacja- opiera się na wielu cechach,
występuje warunek przestrzennej ciągłości.
CEL PROCEDURY TOPOLOGICZNEJ- wydzielenie charakterystycznych skupisk
terytorialnych (terenów, regionów) spełniających wymogi podobieństwa w zakresie kilku cech
uznanych za diagnostyczne. – bez warunku ciągłości przestrzennej
ZASTOSOWANIE TYPOLOGII:
- rejonizacja produkcji rolniczej
- waloryzacja rolniczej przestrzeni produkcyjnej
- określenie obszarów dla których niezbędne są zabiegi urządzeniowo rolne
ZALETY TYPOLOGII:
- umożliwiają poznanie zróżnicowania przestrzennego badanego zjawiska
- pozwalają opracować sposoby przewidywania i regulowania zjawisk
- umożliwiają podejmowanie działań prowadzących do likwidacji występujących dysproporcji
strukturalnych, przestrzennych w zakresie badanych problemów.
-WADA: odnosimy się do dużych jednostek topologicznych.
WSPÓŁCZYNNIK KORELACJI- pomaga określić zależności jakościowe. Informuje
nas o sile związku między zmiennymi i o kierunku związku. Występują zależności między
zmiennymi. Współczynnik korelacji powie jak bardzo powiązane są zmienne między sobą, a nie
powie „o ile…”. Zmienność możemy badać między dwoma szeregami ( 1- ta sama cecha,0bardzo słaba korelacja, 1- silna) jeżeli + oznacza że wartośc wraz ze wzrostem wartości cechy X
rosną wartości Y. „-” wraz ze wzrostem cechy X maleje wartośc cechy Y.
WSPÓŁCZYNNIK REGRESJI- jest współczynnikiem o charakterze ilościowym. Mówi
o ile zmieni się wartość cechy Y jeżeli wartość cechy X zmieni się o jedną jednostkę. Wsp.
Regresji- równanie prostej Y=a+bX
WADY I ZALETY WSP. KOLERACJI I REGRESJI
- jeżeli wsp. Korelacji jest bliski 1 – 100% pewności że istnieje
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)