To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Unia Ekonomiczna i Monetarna
Unia Ekonomiczna i Monetarna stanowi kolejny krok w kierunku pełnej integracji Unii Europejskiej.
Integracja monetarna ma na celu przezwyciężenie barier w funkcjonowaniu wspólnego rynku, do których należą po stronie zjawisk pieniężnych:
Nieskoordynowane kursy płynne i wysokie ryzyka walutowe
Wysokie koszty wymiany walut i obsługi bankowej
Koszty zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym
Raport Delorsa (kwiecień 1989) Unia ekonomiczna i monetarna stanowią dwie integralne części jednej całości i dlatego powinny być wprowadzone w życie równocześnie, przy czym unia ekonomiczna jest niezbędnym warunkiem wprowadzenia unii monetarnej.
Unia Ekonomiczna Unia Ekonomiczna obejmuje cztery elementy: Jednolity rynek - swoboda przemieszczania się towarów i usług, kapitału i siły roboczej Politykę konkurencji realizowaną na szczeblu unii, która ma zapewnić niezakłócone funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Wspólną politykę strukturalną , umożliwiającą przemiany strukturalne w gospodarce krajów członkowskich, a w szczególności zapobiegającą dysproporcjom
Koordynacja polityki makroekonomicznej Unia Monetarna Unia Monetarna to obszar walutowy, na którym zapewniona jest:
Pełna i nieodwracalna wymienialność walut Całkowita liberalizacja przepływów kapitałowych i integracja rynku finansowego Eliminacja wahań kursów walutowych oraz nieodwracalne usztywnienie parytetów walutowych
Kryteria konwergencji z Maastricht Stabilność cen - średnia roczna stopa inflacji kraju kandydującego do UEiM nie może przekraczać o więcej niż 1,5 punktu procentowego średnią stopę inflacji dla 3 krajów członkowskich o najniższej inflacji - zbliżone niskie stopy inflacji sprzyjają wzrostowi gospodarczemu w działalności gospodarczej. Stabilność fiskalna - ograniczenie deficytu budżetowego (górna wartość relacji deficytu budżetowego w stosunku do PKB danego kraju nie może przekraczać 3%).
Ponadto ograniczenie długu publicznego (globalna kwota zadłużenia wewnętrznego nie może przekraczać 60% wartości PKB liczonego w skali rocznej). Poziom długoterminowej stopy procentowej - stopa oprocentowania długoterminowych obligacji skarbowych nie może przekraczać w danym kraju o więcej niż o 2 punkty procentowe średniej stóp procentowych obowiązujących w trzech krajach członkowskich o najniższym poziomie inflacji. Stabilizacja kursu walutowego - wymagane jest uczestnictwo waluty kraju kandydującego do UEiM w mechanizmie kursowym w ramach normalnego przedziału wahań (+/- 15%) przez okres co najmniej dwóch lat przed wprowadzeniem euro.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)