Uczenie się sytuacyjne - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 819
Wyświetleń: 3178
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Uczenie się sytuacyjne - wykład - strona 1 Uczenie się sytuacyjne - wykład - strona 2 Uczenie się sytuacyjne - wykład - strona 3

Fragment notatki:

TEORIA UCZENIA SIE SYTUACYJNEGO wykład TEORIA WG A. KNOX
TEORIA WG E. WEGNER
TEORIA WG J. LAVE
TEORIA A.KNOX - powstała w 1995 r. inaczej : teoria nabywania kompetencji - to zestaw wiedzy i umiejętności niezbędnych do funkcjonowania w życiu społecznym i korzystania z urządzeń cywilizacji. Teoria nabywania kompetencji ( środowisko społeczno - kulturowe) - poszukuje ona przyczyn miedzy konkretnym działaniem jednostki. A. Knox prowadził badania empiryczne wśród osób biorących udział w projekcie edukacyjnym (wiek 30 lat), np studia, kursy. Doszedł on do wniosku, ze można wyróżnić 3 grupy czynników, ze osoby dorosłe podejmują aktywność uczenia się:
grupa czynników zewnętrznych - to środowisko kulturowe i osobiste. Środowisko społeczno - kulturowe : to ogol wszystkich warunków życia przemijających w danym społeczeństwie. To coś pierwotnego, co kształtuje jednostkę i jej myślenie. To zbiór możliwości i ograniczeń jednostki. To symbole określające to co wolne i to co jest do przemyślenia przy podejmowaniu ryzyka w realizacji swoich celów. Reguły moralne dotyczące zachowania się jednostki. To środowisko społeczno - kulturowe jest już nam dane, my w nim wzrastamy. Nad tym środowiskiem my się nie zastanawiamy. W ciągu życia to środowisko się zmienia. Środowisko osobiste - to coś konkretnego i namacalnego. To zestaw konkretnych ludzi i miejsc, w których żyjemy. To ludzie, korzy są wokół nas. To osoby znaczące np nasza rodzina, władze lokalne, przyjaciele. Środowiskiem osobistym są nasze oczekiwania i oczekiwania najbliższych w stosunku do nas.
Grupa czynników wewnętrznych - to cala struktura „JA”, podzielona na obecne właściwości, aspiracje, uprzednie właściwości uczących się, zachowania i rozbieżności. Struktura „JA” - rozumiana jako samowiedza i samoocena własnych sprawności. Czyli to co umiem i czemu potrafię sprostać. To również procedura działania. Zawiera się w niej orientacja człowieka na rozwój i poszukiwanie nowej wiedzy. Na nią składają się:
Uprzednie właściwości - to doświadczenia życiowe człowieka. Ma to duże znaczenie, ponieważ dotyczy zawsze przeszłości i skupia się na tym kim dziś jestem, oraz właściwości jakie będziemy chcieli nabyć w przyszłości. doświadczenie dotyczy naszej emocjonalnej pamięci. Jeżeli przeważają negatywne doświadczenia, to jednostka nie podejmuje żadnych działań np doświadczenia szkolne
Zniekształcanie - aktualna percepcja do większej i mniejszej aktywności skupiania uwagi. Obecne właściwości - przejście doświadczenia do sformułowania konkretnej samowiedzy, czyli do tego coś dziś wiem i umiem. Sad mający korzenie w doświadczeniu np nie lobię jakiegoś przedmiotu w szkole
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz