Aspekt chemiczny uciążliwości osadów
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, o możliwości wykorzystania osadów ściekowych na cele nieprzemysłowe, decyduje kryterium ilościowej zawartości poszczególnych metali ciężkich w suchej masie osadów. Drugim z kryterium ustanowionym w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie komunalnych osadów ściekowych jest zapis mówiący, że sposób wykorzystania osadów nie może powodować uciążliwości zapachowej. Źródłem wspomnianej uciążliwości w przypadku osadów surowych, czy nie do końca ustabilizowanych są produkty rozkładu zawartych w nich białek, tłuszczów i węglowodanów, wśród których są: H2S, NH3 i SO2 oraz lotne zapachowe związki organiczne o niskim ciężarze cząsteczkowym, takie jak: indol, skatol, merkaptany, czy aminy.
Stosowanie wapna (CaO, czy Ca(OH)2) wobec osadów pozwala na zmianę właściwości poprzez poprawienie ich podatności na odwadnianie lub stabilizowanie ich składu chemicznego i biologicznego (alkalizacja wodorotlenkiem wapnia - pylistym wapnem hydratyzowanym lub zawiesiną wapna hydratyzowanego w roztworze wodorotlenku wapnia). Natomiast do odkażania osadów stosuje się wapno palone, które powoduje ogrzanie mieszaniny do temperatury 60-700C; procesowi temu towarzyszy również stabilizacja składu chemicznego.
Aspekt biologiczny uciążliwości osadów
Osady komunalne zawieraj ą organizmy chorobotwórcze, wśród których są: wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki i robaki. Pochodzą one z wielu źródeł, głównie od osób chorych ze szpitali i domostw oraz od zwierząt z rzeźni i ferm hodowlanych. Zagrożenie zakażenia nimi staje się realne także przy utylizacji osadów komunalnych i im podobnych przemysłowych np. w glebie. Organizmy patogenne mogą również rozprzestrzeniać się za pośrednictwem nosicieli takich jak ptaki, szczury i inne gryzonie, które mogły mieć kontakt z niepewnymi sanitarnie osadami.
Czynnikami wpływającymi na czas przetrwania patogenów w środowisku są: - rodzaj gleby (jej pH), - temperatura otoczenia, - wilgotność, - nasłonecznienie, - rodzaj nawożonych upraw.
Patogeny osadowe w warunkach polowych zachowują swoją aktywność przez tygodnie, miesiące, a nawet lata.
Rolnicze wykorzystanie osadów komunalnych z ekonomicznego punktu widzenia jest bardzo korzystne i jest to często stosowany sposób utylizacji. Aspekt sanitarny z tym związany dowodzi, że zawsze należy zdawać sobie sprawę z chorobotwórczego zagrożenia jakie towarzyszy przeróbce osadów i dalszemu wykorzystaniu. Chcąc sprostać wymaganiom higienicznym wobec osadów, należy przed utylizacją poddać je procesom przeróbki pozwalającym na zmniejszenie ilości lub całkowite zniszczenie występuj ących w nich organizmów patogennych.
Przy utylizacji osadów w glebie zgodnie z polskim prawodawstwem (Dz. U. Nr 134, Poz. 1140, 2002 r.), w aspekcie biologicznym sformułowano tylko wymagania bakteriologiczne i parazytologiczne. Komunalne osady ściekowe w aspekcie biologicznym mogą być stosowane, jeżeli:
(…)
… i parazytologiczne. Komunalne osady ściekowe w aspekcie biologicznym mogą być stosowane, jeżeli:
w osadach stosowanych w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na cele rolne nie wyizolowano bakterii z rodzaju Salmonella - w 100g przeznaczonych do analiz osadów;
łączna liczna żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp, Trichuris sp, Toxocara sp. - w 1kg suchej masy (sm) przeznaczonych do badań osadów stosowanych:
w rolnictwie - wynosi 0,
do rekultywacji terenów - jest nie większa niż 300,
do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikaj ących z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - jest nie większa niż 300,
do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu - jest nie większa niż 300,
do uprawy roślin nieprzeznaczonych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)