Uchwały senatu.

UCHWAŁY SENATU - SENATUS CONSULTA Miały doniosłe znaczenie jako źródło prawa
W okresie republikańskim senat nie posiadał władzy ustawodawczej, jednak za pomocą uchwał zwracał się do pewnej magistratury z radą - c o n s u l t u m , by wydała odpowiednie zarządzenie lub wystąpiła z odpowiednim wnioskiem.
Uchwała nie zwracała się nigdy do społeczeństwa, tylko do pewnej magistratury.
Uchwały podejmowano na zebraniach, zwoływanych przez tego dostojnika magistratury, który przewodniczył na posiedzeniu Zwyczajnie - konsulowie bądź trybuni wojskowi z władzą konsularną bądź trybuni ludowi . Zwołanie senatu - tylko w taki dzień, w którym nie odbywały się zgromadzenia ludowe.
Zebranie - w świątyni Wstępny referat wygłaszał sprawozdawca, następnie żądano od zebranych wypowiedzenia opinii.
Opinii - sententia nie mogli wydawać członkowie wprowadzeni nadzwyczajnie przez cenzora na listę senatu, a jedynie ci sprawujący (dawniej lub aktualnie) urząd.
Głosowano - przez zmianę miejsc w drodze przechodzenia - per discessionem . Głosować mogli też pedarii (członkowie senatu nie piastujący urzędu.
Uchwały do formalnej ważności wymagały złożenia w aerarium mianowicie w świątyni Cerery (od połowy V w. p.n.e.), a od I w. p.n.e. w archiwum państwowym (aearium populi Romani). Nazwy - od wnioskodawcy, od przedmiotu, dla którego je powzięto czy nawet od osoby, przeciw której były skierowane. ... zobacz całą notatkę