To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
RODZAJE STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH
Struktury organizacyjne ze względu na rozpietość kierowania dzielą się na płaskie, wówczas
rozpiętość kierowania jest duża i smukłe, wówczas rozpietość kierowania jest mała. W
zależności od przyjętego typu, można wyróżnić struktury mechanistyczne, charakteryzujące
się małą elastycznością oraz elastyczne struktury organiczne, które łatwo ulegają
transformacji pod wpływem zmieniającego się otoczenia organizacji.
Ze względu na sposób wzajemnego powiązania stanowisk pracy i komórek organizacyjnych
rozróżnia się rodzaje struktur organizacyjnych:
struktura liniowa (struktura prosta) - podstawowy typ struktury organizacyjnej
charakterystyczny dla małych organizacji. W strukturze liniowej występuje wyraźna linia
podporządkowania, władza jest zazwyczaj scentralizowana. Najczęściej wszystkie ważniejsze
decyzje przy realizacji celów organizacji podejmowane są przez jedną osobę: fundatora, szefa
firmy itp. Struktura liniowa zakłada, że każdy pracownik ma 1 przełożonego, który wydaje
mu polecenia w tej samej linii przekazywane są też informacje „drogą służbową” w tej
strukturze to kierownictwo organizacji podejmuje decyzje strategiczne, taktyczne i operacyjne
oraz prowadzi kontrole.
Zalety
jednoosobowe kierownictwo
możliwość szybkiego podejmowania decyzji
łatwość utrzymania dyscypliny
indywidualna odpowiedzialność
łatwość przejrzystego ustalania zakresów kompetencji i odpowiedzialności.
Wady
mała elastyczność działania i wynikająca z tego sztywność organizacji
stosunkowo
duża
centralizacja
dająca
w
efekcie
niepełne
wykorzystanie
indywidualnych zdolności
wykonawców niższych szczebli hierarchicznych
trudności w opanowaniu przez kierowników całej wiedzy o funkcjonowaniu
organizacji.
Przykładem tej struktury jest wojsko.
Struktura funkcjonalna –charakteryzuje się występowaniem działów funkcjonalnych
kierowanych
przez
specjalistów
oraz
złamaną
zasadą
jedności
rozkazodawstwa.
Charakterystyczna dla firm o średniej wielkości
W strukturze funkcjonalnej dany członek organizacji, pracownik podlega więcej niż
jednemu kierownikowi. W przypadku problemów przy wykonywaniu zadań może zwrócić się
do odpowiedniego specjalisty. Tego typu struktury wprowadzone zostały po raz pierwszy
przez Fredericka Winslowa Taylora. Jedną z wad tego typu struktury organizacyjnej jest
trudność podziału zadań na szczeblu kierowniczym, ponieważ przy dużej specjalizacji często
trudno określić jakie kompetencje kierownika są potrzebne do kierowania zespołu
wykonującego poszczególne zadania. Zastosowanie tego typu struktury wymaga istnienia
dużego zaufania między kierownikami, ponieważ w przeciwnym przypadku prowadzić może
to do konfliktów.
Zalety:
efektywny sposób wykorzystuje specjalizowane zasoby,
łatwy nadzór,
uaktywnia
spożytkowanie
wyspecjalizowanych
umiejętności
tam,
gdzie
są
najpotrzebniejsze.
Wady:
trudny dostęp do szybkiej informacji,
trudność w określeniu odpowiedzialności i
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)