Lew Tołstoj Zmartwychwstanie Obrazy rewolucjonistów W utworze Zmartwychwstanie pierwszy raz w twórczości Tołstoja pojawiły się obrazy rewolucjonistów. W rozdziałach powieści, gdzie przedstawieni są bojownicy przeciw caratowi rysuje się wrażenie ze spotkań pisarza z takimi ludźmi.
Tołstoj był przeciwnikiem rewolucji.
Rewolucjoniści pokazani są w więzieniu i na Syberii. W utworze ukazana jest zmiana stosunku Niechludowa do rewolucjonistów. Gdy był od nich daleko, nie aprobował ich, ostro się do nich odnosił. Jednak gdy ich poznał, zobaczył jakim mękom poddaje ich carski rząd. Zobaczył, że nie mogli być innymi, jak tylko takimi jakimi byli. Zrozumiał, że nie przedstawiają sobą jakiejś sekty.
Kategorie rewolucjonistów, z jakimi spotkał się Niechludow w więzie niach: «ludzie, którzy zostali rewolucjonistami ponieważ szczerze czuli by walczyć z istniejącym złem»
Ludzie, którzy podnieśli polityczną antyrządową działalność « z egoistycznych, próżnych motywów»
Według obserwacji Niechludowa największa kategoria - młodzi ludzie, wciągnięci w rewolucyjny ruch «koniecznością niebezpieczeństwa, ryzyka, rozkoszą gry swoim życiem - uczuciami, odpowiadającymi zwykłej energicznej młodzieży»
Tołstoj dzieli rewolucjonistów na:
tych, którym jest najbardziej blisko do chrześcijańskiej koncepcji socjalizmu ( Krylcow, Marija Pawłowna, Simonson, Nabotow)
tych, którzy dążą do terroru (Kondratiew, Nowodworow)
Maria Pawłowna Szczetinina - była córką generała, ale kiedy miała 19 lat zerwała ze swoim środowiskiem, poszła z domu, zaczęła żyć na wsi i pracować w fabryce. należała do rewolucyjnej partii. Aresztowali ją ponieważ wzięła na siebie cudzą winę. Kiedy milicja nocą wtargnęła na jej konspiracyjne mieszkanie, gdzie była drukarska maszyna, jeden z będących obecnym w ciemności wystrzelił i śmiertelnie zranił żandarma. Na wysłuchiwaniu Maria powiedziała, że strzelała ona, chociaż ona nigdy nie trzymała w ręce rewolweru. Simonson - syn byłego urzędnika, narodnik, przeciwnik wojny, wegetarianin. On został
„Fachowym” rewolucjonistą. Odmówił własności ( krytycy widzą w nim «tołstowca», ale on był narodnikiem, prawdziwym rewolucjonistą). Zdecydowany i poddany idei wielkiej walki. Był nieustraszonym politycznym działaczem, słusznym żołnierzem swojej partii. Był myślicielem, teoretykiem, fantastą, utopistą. Jego «nauka» utrzymywała niejakie elementy tołstoizmu (Odmowa od każdej własności, wegetarianizm) Nabotow - chłop, aresztowali go bo czytał książki, był wykształconym chłopem, dostał się do rewolucji kiedy skończył 18 lat. On uważał, że nie trzeba burzyć, a tylko przebudować państwo. Chciał dać ziemię chłopom. Był słuszny swojemu rewolucyjnemu środowisku. Tołstoj podkreślił w jego charakterze najlepsze linie: jest dobrym, spokojnym, rozsądnym, pracowitym, uprzejmym, olśniewającym organizatorem.
(…)
…, że dobrze wybrał walkę.
Nowodworow- autor bardzo krytycznie odnosi się do niego. W jego wyglądzie akcentowane są nieprzyjemne linie egoizm, uwielbienie do posiadania, władztwo i cynizm. Nikt go nie lubił i nie szanował. …
… nacjonalista, z domu bogatych urzędniczek, chory
(umarł w więzieniu). Cierpiał bo dał kolegom z uniwersytetu pieniędzy na „Powszechne dieło.” Rewolucjonistą został w więzieniu, kiedy powieszono dwóch innych rewolucjonistów.
W tych rewolucjonistach znajdujemy takie linie jak: wstrzemięźliwość, surowość życia, prawdziwość, bezinteresowność, gotowość ofiarować całe swoje osobiste dobro dla ogólnego dzielenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)