Typy aparatów szparkowych i sposoby ich rozmieszczenia

Typy aparatów szparkowych i sposoby ich rozmieszczenia 1. Typ gramineae  –  występuje u traw. Mają kształt hantli. Komórki zamykające są wydłużone, przy czym partie środkowe są wąskie i silnie zdrewniałe, podczas gdy ich końce są pęcherzykowato rozszerzone i cienkościenne. -Wzrost turgoru powoduje zwiększenie średnicy pęcherzykowatych zakończeń, wskutek czego środkowe zdrewniałe partie odchylają się od siebie, poszerzając w ten sposób otwór. -Przy zmniejszaniu turgoru zbliżają się one do siebie i szparka zamyka się. -Komórki szparkowe otoczone są innymi komórkami epidermy,określanymi jako przyszparkowe, które wspomagają  komórki przyszparkowe np. w regulacji rozwarcia szparki. W pęcherzykowatych zakończeniach mikrofibryle celulozowe ułożone są promieniście, dzięki czemu przy wzroście turgoru zakończenia komórek szparkowych mogą zwiększyć swoją średnicę, wskutek czego wąskie zdrewniałe partie odchylają się od siebie, poszerzając w ten sposób otwór. -W przypadku spadku turgoru dzieje się odwrotnie. 2. Typ Amaryllis  –  występuje u dwuliściennych. Komórki szparkowe mają kształt nerkowaty, ich ściany graniczące ze szparką są grubsze, ściany zaś znajdujące się po przeciwnej stronie – cieńsze. -Przy wzroście turgoru ściany cienkie rozdymają się, wskutek czego kształt komórek staje się bardziej wygięty i szparka powiększa się. -W razie zmniejszenia turgoru – przeciwnie 3. typ Mnium - występuje u mchów i paproci. Komórki szparkowe fasolowate, zgrubiałe ściany zewnętrzne, ruch w kierunku  prostopadłym do powierzchni skórki  komórki szparkowe wyprostowują się i ich ściany schodzą się razem zamykając szparkę. ... zobacz całą notatkę