Trójfilarowa struktura Unii Europejskiej i jej konsekwencje prawne

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1351
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Trójfilarowa struktura Unii Europejskiej i jej konsekwencje prawne - strona 1 Trójfilarowa struktura Unii Europejskiej i jej konsekwencje prawne - strona 2

Fragment notatki:

Trójfilarowa struktura Unii Europejskiej i jej konsekwencje prawne
I filar - Wspólnoty Europejskie;
II filar - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpie­czeństwa (tytuł V TUE);
III filar - Współpraca Policyjna i Sądowa w Spra­wach Karnych (tytuł VI TUE);
tradycyjna współpraca międzyrządowa (pomimo wzrostu znaczenia ETS w III filarze);
zwieńczenie konstrukcji → postanowienia wspólne traktatu (ty­tuł I TUE) dot. celów, zasad, ram instytucjonalnych;
wspólny fundament → postanowienia końcowe TUE (tytuł VIII) dot. trybu zmian traktatów, przyjmowania nowych członków oraz przepisy dot. wzmocnionej współpracy (tytuł VII TUE);
II i III filar → współpraca oparta na post. tytułu V i VI oraz Post. wspólnych i Końcowych → decyzje podejmowane przez Radę, bez PE i TS (w II, a w III ogr);
pomimo oddzielenia filara ekonomicznej integracji od międzyrządowych form współpracy istnieją międzysystemowe powiązania w celu zapewnienia jednolitości strukturalnej UE → jednolite instytucje WE i UE, oraz poszanowanie dorobku prawnego WE (acquis communautaire);
stosunek UE-WE → różne poglądy:
porównanie do stosunków wynikających z holdingu (ze względu na to iż UE łączy dotychczasowe i nowe obszary polityk);
UE to org. o charakterze dynamicznym, ewoluującym, w której WE to samodzielne związki o charakterze korporacyjnym, a UE ma pozycję nierównorzędną (ze względu na brak podmiotowości);
UE to jeden podmiot, z jednolitymi instytucjami → tak ze względu na art. 49 TUE  UE to org. m. powstała z WE powiązanych II i III filarem;
teoria o trzech podmiotach tworzących org. unijną, a każdy z nich ma odrębne zadania, a po części również organy, gdyż poszczególne instytucje Unii i Wspólnot działają w materii każdego traktatu jako instytucja danej Wspólnoty lub Unii;
panujący pogląd → istotę UE określa art. 3 TUE, gdyż decyduje o spójności instytucjonalnej i materialnej WE z UE w zakresie stos. zew. i wew.
spójność instytucjonalna  jednolite ramy instytucjonalne, tzn. że instytucje WE i Rada Europejska działają w obszarach i na podstawie kompetencji z traktatów, a przepisy proceduralne są stosowane inter se;
spójność materialna  poszanowanie i dalszy rozwój przez UE acquis communautaire → punkt wyjścia dla działań UE - podkreślenie zakazu uszczuplenia dorobku WE, gdyż raz uwspólnotowiony obszar współpracy nie może być zmieniony na poziomie współpracy międzyrządowej (co nie oznacza zakazu zmiany traktatów[=to też acquis communautaire] zgodnie z ich postanowieniami);
pojęcie ram instytucjonalnych dot. zarówno instytucji WE jak i Rady Europejskiej;
RE → kompetencje określone ogólnie (nadawanie UE impulsu niezbędnego do jej rozwoju i określa­nie ogólnych wytycznych jej polityki), ale w TUE też kilka szczegółowych zadań;


(…)

…;
WE nie przekształciły się w UE, a jedynie instytucje WE zmieniają swoje funkcje i uprawnienia, gdy wykonują zadania z TUE;
pytanie  czy UE to kolejny etap integracji europejskiej czy też wartość nowa, korzystająca przejściowo ze wsparcia WE? - różne poglądy:
schemat zakładający, że nowe polityki uzupełniają wspólnotową politykę integracji gospodarczej tworząc nowy etap integracji, ponieważ tworzą nowe wartości…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz